woensdag 31 juli 2013

Bij twijfel niet inhalen

Gisteren een leuke dag gehad met een ex-collega, die nu nog steeds werkt bij mijn vorige werkgever. En een en al ellende. Ze is net opgekrabbeld na een scheiding en woont nu in een andere stad en heeft ondertussen al drie keer haar ontslag gekregen en is weer aangenomen (tijdelijk) door werkgever.

Gun haar zo dat ze snel iets anders vindt. Moeilijk in deze tijd maar niet onmogelijk.

Moet ook reageren op het zakelijk aanbod en ik twijfel en twijfel en krijg er steeds meer info over en die maakt mijn twijfel des te groter. Het motto; bij twijfel niet inhalen....daar moet ik gewoon maar eens naar luisteren.


Wat heb te verliezen? Een mooie kans misschien, maar als die echt zo mooi was, dan voelde ik me niet zo vol met twijfel. Droomde ik vanacht niet heel onrustig? Of ging die droom juist over mijn ex-werkgever. Het mijnenveld wat mijn oud-collega zo verschrikkelijk snijdend in de ziel omschreef. Ben ik bang dat ik nog een keer zo;n werkgever tref?

Het jaar dat ik helemaal niets meer met de rattige ex-werkgever en sommige heel erg nare collega's  te maken heb gehad was stressloos (op dat gebied dan) . Zou ik dat, door deze opdracht aan te nemen, weer opzoeken?
Het oorlogspad van de opdrachtgever is niet mijn pad. Heb geen zin om te laten gebruiken bij iemand anders zijn grote mensen spelletjes.

Heb die twijfel bij de opdrachtgever neergelegd die me zijn juridisch adviseur gaat laten raadplegen. Hij raadt me juist aan om niet teveel naar het verleden te kijken, maar de blik op de toekomst te focussen.

Mmmmm....ben ik gewoon een schijtebroek?

Ik weet dat ik me aan de kaders van mijn beding heb gehouden. Morgen verloopt dat.
Pffffffffffffff...........Grijp ik Kairos bij de haren, of pak ik zijn kale kop?

Inmiddels, om mijn twijfels te bedwingen, heeft een jurist naar eea gekeken. Heb een andere ondernemer ernaar laten kijken.

Soms is het wel gekmakend en ook het gevoel gevend dat ik NU in die trein moet springen en dan niet durf..
Kom nou...leef een beetje...durf wat meer...kom uit je comfortzone. Doe eens gek!

En zie ook dat jij zelf die kans heb gecreerd en nu terugkrabbelt. Valt niet mee hoor om Weegschaal te zijn en altijd en eeuwig de pro's en contra's af te willen wegen.









3 opmerkingen:

Anoniem zei

Is je opdrachtgever dezelfde als je ex-werkgever (zo klinkt het niet) of is het juist een concurrent (dat klinkt waarschijnlijk)? En je werkte in de marketing/sales? Tja, daar is het een en al oorlog op dit moment, denk ik, want alle marges staan onder druk. Je beschreef hoe onzeker je beloning voor deze nieuwe opdrachtgever zal zijn. Heeft het gevolgen voor je uitkeringshoogte of je (toekomstige) recht op een uitkering? Dat zou ik allemaal laten meewegen.

Zelf ben ik na een half jaar werk zoeken toch neergestreken bij een uitzendbureau voor 45plussers. En ik weet niet of ik het had moeten doen. De inplanning is een rommeltje, uitbetalingen kloppen niet en op mails van mij daarover wordt niet gereageerd. On top of that all is het minimumloon (ik heb een universitaire bul, maar ja dat calvinistische toontje in het achterhoofd dat je alles moet aanpakken...). Ik ben niet tevreden. Dus idd: bij twijfel niet inhalen!

Anoniem zei

Je twijfelt overduidelijk al dagen. Luister naar jezelf!!! Bij twijfel....Marry

Anoniem zei

Zelf ben ik jaren geleden voor mezelf begonnen: in de goede tijd dus. Een eigen bedrijf heeft veel aspecten: het is uitdagend, spannend, heel erg hard werken, maar ook soms eenzaam, frustrerend en vol stress. Een advies wat ik van een ervaren collega kreeg en waar ik veel aan gehad heb is: lever je niet uit aan je opdrachtgevers, zorg dat je zo snel mogelijk reserves hebt zodat je kritisch kunt zijn in de opdrachten die je aanneemt en vertrouw op je intuitie. Ik heb wel eens een opdracht tussentijds beëindigd omdat ik de opdrachtgever niet vertrouwde ( en kon dat omdat ik reserve had) nadat ik die opdracht aangenomen had ondanks mijn twijfels.