zaterdag 30 november 2013

Zwijmelen op Zaterdag

Denk weer helemaal terug aan toen ik zo ontzetttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttend verliefd was op een honkbalspeler. Hij was Amerikaan, ik was gewoon zo vvvvvvverliefd dat ik op mijn benen stond te trillen als ik hem in de stad zag. Of op het veld zag spelen. Of (schaam schaam) als ik hem in de bosjes stond te begluren tijdens de trainingen.


Helaas durfde ik hem nooit aan te spreken, of gewoon hallo te zeggen. Ik kon me niet voorstellen dat iemand zoals ik interessant voor hem zou zijn. Ik was nog erg sterk aan mijn label wat ik van thuis had meegekregen gebonden; dik en dus lelijk en dus geheel oninteressant.

Wel ben ik naar zijn coach geweest, waar hij inwoonde (gek he...dat durfde ik dan wel). Die vond mij kennelijk een lief naief meisje en gaf aan dat ik dat toch echt met de desbetreffende meneer zelf moest opnemen. Hij draaide die avond deze muziek. Onlosmakelijk verbonden met mijn maar één seizoen durende crush op Mr. Wonderful. Die LP heb ik dan ook grijsgedraaid.

3 opmerkingen:

Bibje zei

Ach goss,
toch wel heel dapper hoor dat je zomaar naar de coach bent gestapt.
Zou ik nooit gedurfd hebben ;)

Petr@ zei

Heerlijk zo'n herinnering bij een mooi liedje!

pourquoi pas ??? zei

Verliefd zijn is achteraf altijd erg leuk, op t moment zelf nooit vind ik hoor. Maar heerlijk om t meegemaakt te hebben.
Zeg wat is er mis met musicals? Ik heb t nu iets minder maar je kan geen musical opnoemen of ik heb m gezien. Zag toen ik een jaar 0f 7 was op Tv een scene uit Hello Dolly en de film Wizzard of Oz en ik was verkocht. Tegenwordig maken ze overal een musical van en de prijzen zijn niet meer op te brengen en daarbij heb ik, kan ik niets aan doen, als de massa opeens allemaal moet hoeft t van mij niet meer.
Maar ik heb prachtige dingen gezien hoor. liefs van mij.