zondag 26 januari 2014

Overval/Interventie/We houden van je

Mijn zoon kwam langs. Ik verwachte hem al zo half en half omdat er hier nog veel spullen van hem zijn die hij binnenkort in zijn nieuwe baan nodig heeft. Ook mijn dochter was er opeens. Ik voelde al een beetje onraad, want het is tamelijk apart voor hen om toevallig samen aanwezig te zijn.

Mijn zoon vertelde me dat ze gesprekken hadden gehad met mijn moeder over hoe het met me ging en dat ze zich allemaal zorgen maakte. Let op; niemand zei dus...mam...je bent gewoon weer enorm aangekomen, maar de boodschap werd liefdevol verpakt. Hoe ze mij beter konden steunen en dat ik op ze kon rekenen in alle aspecten van mijn leven. Kortom; ik vertaal het dus dat ik van de week op mijn kop ga krijgen en zij zeggen dat ze er voor me willen zijn.

Waar zit de vertaalfout?

Ik vertelde ze dat ik mezelf al een week of 3 weer bij kop en (te grote) kont had gepakt en vertelde van het sticker van de juf systeem, maar het leek wel (misschien is dat het ook wel) alsof ze helemaal geen interesse hadden in dat ik weer terug op de rails wilde zijn of was.

Nogmaals; hoe komt het dat ik de klemtoon op andere zaken leg.

Van de week zou ik met zoonlief langs mijn moeder gaan, maar nu blijkt dus dat we dan met ons vieren gaan praten over hoe ze er meer voor me kunnen zijn. (En nu zegt dat vertaalbureau van binnen dus nogmaals...jaja...hoe jij weer in die broek van maat 44 past en niet met moeite in eentje van maat 46 met een kont als een tafeltje).

Ik hou mijn problemen meestal voor me en regel dan zelf wel iets. Of dan nou financieel is (heeee...hallo DSB-bank - ook wel bijna nu weer zelf opgelost), of afvallen....Oei ik groei. En ook; ik leer meer en meer gezondere keuzes te maken, door schade en schande. Werk....daar doe ik zo vaag mogelijk over met de omgeving/familie. Die snappen - allemaal 2 banen en 3 vakanties per jaar - weinig wat het betekent om zo terug te vallen in een lange uitzichtloze periode van werkloosheid. Het gevoel te hebben dat de maatschappij je niet meer goed genoeg vindt, je bent overbodig, te oud. Alleen zijn, alleenstaand zijn, er alleen voor staan. En elke avond alleen naar bed. Langer gescheiden zijn dan je ooit getrouwd was en geen enkel familielid die vraagt of ik een nieuwe relatie blief. Wat me bevestigt in mijn (niet juiste) redenering dat ik gewoon niet goed genoeg ben voor alle bovenstaande zaken, dus daarom wordt dit nooit gevraagd (niet juist hoor!).

En dan toch nog wel weer zien dat dit niet klopt. Die twee kinderen zullen me niet laten vallen.

Hoe komt het toch dat ik dan dit soort uitingen van hun liefde voor me heel ongemakkelijk vind. Dat ik het bijna niet kan geloven dat iemand er echt voor mij is. Dat ook ik mag leunen. Wat die ouwe Dr Phil ooit zei: you need a soft place to fall.

Ben een beetje de ongelovige Thomas. Dit is een warrig logje. Misschien omdat ik in de war ben, verwacht en al eerder had verwacht op mijn donder te krijgen omdat ik was aangekomen. Ik zag de kritische blikken wel van mijn moeder. Een zus die me omzichtig vroeg wanneer ik nou eens klaar was met mijn dieet. Eerst dat ik nog dacht het te kunnen verbloemen met een sjaal, een wijdere trui (welke dan??)...en pas nu ik zelf ook ontevreden was en in actie kwam, voelt het alsof ik op het matje wordt geroepen. Maar, zet die vertaalmachine nou eens uit en luister eens goed wat er gezegd werd: we willen er voor je zijn.

Ik ben het zo ontwend om gewoon goed te worden bevonden. Eerst een prestatie leveren, dan pas een compliment ontvangen. Of een blijk van waardering. Of een blijk van houden van. Of gewoon voelen dat je er mag zijn.

Misschien is dat het hele enge van zoveel kilo's afvallen. Dat de omgeving je dan opeens ziet staan en dat ook uit. Alsof, neen niet alsof, maar juist bevestigen dat je daarvoor gewoon niet goed genoeg was. Maar nu gelukkig wel. Slank en gelukkig daardoor normaal.








11 opmerkingen:

Anoniem zei

Je mag gewoon zijn die je bent. Natuurlijk ben je goed genoeg. Je bent zelf al bezig met dingen die je niet prettig vindt. Geef ze gewoon de kans je daarbij te steunen. Niet zoveel denken, gewoon aannemen. Geniet er van. Groet, Thea

ConsuminderMuts zei

Jee wat rot voor je...voor mij is ieder mens goed zoals hij of zij is. Tegenwoordig wordt er direct geoordeeld en veroordeeld, iedereen heeft wel z'n oordeel over je klaar. Echte interesse is er (bijna) niet meer, een goed en gemeend gesprek evenmin.
Ik hoop voor je dat je de moed niet helemaal laat zakken, en dat je leven op korte termijn de inhoud krijgt die je wilt en verdiend!

franca zei

Je hebt een paar fijne kinderen. Leun nu maar eens lekker! Verdien je na Zo vaak het steuntje te zijn geweest!
groetjes, Franca.

Anoniem zei

Fijne dag zonder "malen" Marry

Anoniem zei

Herkenbaar. Als je zelf altijd veel geeft, weet je op een gegeven ogenblik niet meer hoe je ook alweer moet ontvangen. Ik hoop dat je weer gaat ontdekken hoe dat moet. Succes!

Spaarmoeder! zei

Wel heel fijn dat mensen om je geven en je proberen te steunen! Sterkte met afvallen!

Maia- Weg naar Zelfvoorziening zei

Natuurlijk wordt jij niet veroordeeld op wat je wel of niet doet, zij houden van je! Wij hebben allemaal onze fouten en moeilijkheden, niemand heeft het recht over jouw te oordelen.
Hoe fijn is het dat je kan steunen op de mensen die van jou houden, maak er gebruik van. En wees ook liever voor jezelf. Hou van jezelf, en accepteer jezelf zoals je bent. Met al je (zelfverklaarde) fouten en gebreken, daar begint het mee!

Petr@ zei

Ik vind je juist altijd overkomen als een hele sterke vrouw! Je regelt al je zaakjes zelf, waarvoor ik heel veel bewondering heb!
Maar zelfs sterke mensen moeten af en toe kunnen leunen en het wordt je zo lief aangeboden! Ze zijn bezorgd om je, dat betekent dat ze van je HOUDEN!!
(b.t.w. ik wil George Clooney best met je delen hoor haha)

Petra zei

Lief dat ze je willen steunen. Ik vind het ook heel lastig tot onmogelijk om hulp te aanvaarden. Misschien kun je er nog wel over nadenken de komende dagen, hoe je wat meer hulp kunt leren aanvaarden. Of misschien alleen maar: welke soort hulp je wel zou willen vragen aan ze. (En welke misschien ook absoluut niet). Dit is groeien, denk ik, als mens dan, niet in de breedte. En daar ben je nooit te oud voor. Succes.

Esther zei

Wat fijn dat ze je zo liefdevol vertellen dat ze zich zorgen maken!

Christel | Het rijke wijf zei

Er zijn ook konten formaat tafeltje nodig in deze wereld. Slank, gelukkig en normaal? Wat zijn dat nou voor schrijfsels? Fijn dat je je oude overtuigingen bij het grof vuil gaat zetten. Alllllle keuze op deze wereld voor inspirerende nieuwe gedachtes en overtuigingen. Ben je al lid van de gratis dagelijkse emails van www.tut.com ?