Had er speciaal voor vrij genomen, dan konden mijn zoon en zijn vrouw even samen lunchen en wat andere zaken samen regelen. En ik op hun dochter oppassen. Gewoon overdag. En bedacht ook; goh al die extra uurtjes werken, laat ik die maar eens compenseren. Was ook weer de eerste dag vrij dit jaar.
Zou ik alles nog snappen van een baby? Is ook alweer 3 jaar geleden. En alles zo klein en teer. Afgesproken dat ik naar hun huis zou komen. Makkelijker dan hoeven ze niet alles mee te sjouwen naar mijn huis.
Na een bezoekje aan de Ikea met de bus naar hun huis gereden. Ze dronk nog borstvoeding, maar omdat mijn schoondochter op vakantie een paar dagen in het ziekenhuis was opgenomen (voedselvergiftiging en daardoor uitgedroogd, maar men dacht aan veel ergere zaken in het ziekenhuis en dat hoorde ik pas toen ze alweer thuis waren) zijn ze toen op melk uit een pot overgestapt en tot hun verbazing ging dat - gelukkig - meteen goed. Dus beide soorten stonden klaar en uitleg over hoe warm dan de melk mag zijn (nou, die wist ik nog wel hoor en dat zei ik ook), maar snap ook hoe jonge ouders graag willen dat alles goed gaat en zoveel dingen zijn nieuw en hun eerste keer. En voor mij voelde het ook weer even als nieuw, maar wel heel vertrouwd.
Ze leek hongerig (ook dat herkende ik) en ze dronk heerlijk haar flesje borstvoeding leeg. Mijn zoon vertelde al dat ze supersnel drinkt altijd. Hield haar rechtop tegen me aan om haar te laten boeren, maar er kwam weinig. Wel werd ze slaperig en ik legde haar in haar bedje. Met frummeldoekje en speentje. En ik verschoonde haar nog, voordat ze ging slapen. Lekkere natte luier, dus ook altijd een goed teken
.
Voordat mijn zoon vertrok vertelde hij nog even wat voor gezichten ze trekt als ze moet poepen en dat je dan heel goed merkt wat ze doet, mocht je het niet ruiken. Het stadium dat alles van je kind heerlijk is en zelfs de poep naar roosjes ruikt, zijn ze voorbij.
Na haar slaapje even in een soort stoeltje (meer een ligstand, want zelfstandig zitten kan ze nog niet) op hun kinderstoel. En even praten met elkaar. En ja hoor...ze trok me toch een gezicht en ik rook het ook. Dus verschonen maar. Het zat overal. Dat was nog even een uitdaging om verder niets vies te maken, maar maillotje en rompertje zat onder. Ja, de leuke dingen van oppassen, maar zelfs daarvan kon ik de lol wel inzien. Gelukkig zat in de babytas een rol plastic zakjes en daar kon ik de stinkluier fijn indoen, voordat hij in de prullenbak verdween.
Voor ik het wist appte zoonlief dat ze nog even naar hun nieuwe huis wat spullen gingen brengen en ze daarna mij naar huis zouden brengen. Dat hoeft niet, de bus brengt me ook prima, maar ze doen het graag en hun skispullen moesten ze ook nog ophalen bij mij.
Het blijft een wonder; dat je eigen kinderen ouders zijn en hoe lief en prachtig de kleindochters zijn. En bij allemaal bekende familietrekjes ziet (of wil zien hahah).
Was fijn om elkaar na een lange tijd weer te zien. Lange tijd = vanwege een lange vakantie in Verwegisthan.
Wat heerlijk, zo'n kleine kleindochter. Dat is zo fijn. En het goede nieuws is: het blijft genieten ook als ze groter zijn. Maar dat weet je al!
BeantwoordenVerwijderenNieuw maar vertrouwd,wat mooi
BeantwoordenVerwijderenZo heerlijk allemaal... zelfs de stinkluiers :)
BeantwoordenVerwijderenFijn voor je dat snelle contact met je jongste kleinkind en zo goed voor jezelf ook dat je het kan, wil en mag doen.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk voor je en geloof mij zelf ik zonder kinderen heb moederinstinct en herken ik veel dingen zonder dat ik het hoor te weten. Zou wel graag zo een babietje zien in de familie van de X. Nou ja bij zijn kinderen dan. Zo eentje die je lekker aan mag raken,voelen en ruiken.
BeantwoordenVerwijderenHihi, wij gebruiken ook altijd plastic zakjes om een poepluier in te doen. Een prima hergebruik van broodzakken! Dat stinkt een stuk minder in de afvalzak. In mijn huis loop ik vaak meteen even naar de grijze container met zo'n luier en is extra verpakking niet nodig. Ik plak de luier altijd goed dicht, met de sluitplakkers die er al op zitten.
BeantwoordenVerwijderen