Drukke werkdag. Sowieso puin ruimen, want dat betekent een paar dagen vrij. Sneeuwwitje doet aan cherry-picking. De lastige zaken blijven gewoon liggen.
Vandaag hoorde ik ook dat degene die ik maandenlang heb opgeleid, niet meer terugkomt. Echt zo´n verspilling van mijn kostbare tijd. Experiment mislukt. Wist ik al halverwege, maar niemand luistert naar me.
Ons bedrijf is bijzonder gespitst op inzetten van mensen die niks kosten. Waar ze subsidie voor krijgen of die in het kader van werkervaring gratis werken. Wij betalen niks, de nieuwe collega behoudt zijn uitkering.
Enig. Zo sociaal zijn we. Ik noem het uitgekookt.
Zelf ben ik trouwens ook zo binnengehaald. Vanuit de participizawet. Dus ik herken maar al te goed hoe blij je bent dat je uberhaupt een kans krijgt.
En ja, de volgende ronde kandidaten ziet er ook zo uit. En een bijkomend voordeel is dat die mensen als ze aangenomen worden lekker laag ingeschaald worden, want oh zo blij met een salaris. Met eindelijk weer een baan.
En de grootste salarisklap kan je meestal maken als je aangenomen wordt. Maar niet in dit soort constructies.
Enfin.
De trein stond lang stil op de heenweg. Maar ik was er wel klaar mee. Die trein ging echt niet opeens rijden omdat ik sneller thuis wilde zijn.
Gelukkig had ik van mijn dochter een bakje eten gehad van de Toko. Heerlijk pittige en droge Rendang. Selemat Mekan dus.
Daarna nog even in de tuin rommelen en filmpje bekijken van eerste zwemles van tweede kleindochter. Zo te zien totaal niet bang voor water. Dat is alvast een voordeel.
Bedacht vanochtend al wat ik morgen aan ga doen. Dat is rustig. En altijd oorbellen die erbij passen. Gewoon voor de leuk. Danoontje Powerrrrrrrrrrrrrrrr!
De pioenrozen in mijn tuin zijn prachtig trouwens. Verleden jaar kwam er niets uit, te nat en te vochtig. Dit jaar heel veel bloemen. Kadootje.
Mijn dochter heeft een aantal keren een baantje gehad wat de gemeente subsidieerde met de bedoeling iemand weer aan het werk te krijgen. Zij zette zich dan altijd voor de volle 100% in of ze het werk nu leuk vond of niet. Werkgevers waren altijd heel enthousiast tot de subsidie afgelopen was. Dan was het ineens , nee , je bent toch niet wat wij zochten in een werknemer. Haar laatste baantje was als melker op een melkveebedrijf, waar zij ontdekte dat hier haar passie lag, maar ook hier mocht zij niet blijven, niet omdat de boer niet tevreden was of van haar af wilde, maar hij kon haar zonder subsidie niet betalen, wat helemaal zuur was omdat beiden veel voldoening uit de samenwerking ondervonden. Zelf werk ik in de schoonmaak en mijn werkgever neemt iedereen aan die maar solliciteert, wat vaak problemen oplevert of omdat mensen de Nederlandse taal niet voldoende beheersen, maar ook omdat wij voornamelijk werkzaam zijn op panden met een zorgvraag, wat inhoud dat je ook omgang hebt met clienten met een beperking wat een bepaalde werkhouding vereist buiten je kwaliteiten als schoonmaakster/schoonmaker .
BeantwoordenVerwijderenWat laatdunkend om een collega Sneeuwtje te noemen. Zelf hemel je jezelf altijd zo op terwijl je eigenlijk zelf ook niet perfect bent. Je klaagt en zeurt bijvoorbeeld zo vaak over je broer en over de trein.
BeantwoordenVerwijderenOh wat een heerlijke zielige reactie! Echt hilarisch, ik ga stuk :). Bedankt anoniem, ik heb heerlijk om je kunnen lachen vandaag!
Verwijderen