Werk inderdaad thuis vandaag. Heerlijk om even niet de wekker om 05.30 uur te horen afgaan, maar weten het allemaal wat later kan. En vooral niet te hoeven reizen naar mijn werk.
Wist dat het zou regenen toen ik naar huis ging, maar zo hard? Heb gelukkig altijd plastic tassen mee, dus kon mijn laptoptas in een grote tas inpakken en mijn gewone tas in een pedaalemmerzak. Vera hoedje zat in mijn fietstas en regenjas was al aan.
Heb het overigens gewoon aangegeven dat ik vanwege de treinstaking thuis moest werken. En dat was ok. Veel keus is er ook niet. Degene die om de hoek woont heeft hij vrij gegeven. De rest werkt altijd thuis of werkt niet vrijdag, behalve 2 man en een Paardenkop. En Paardenkop kon niet worden vervoerd door die grote gele trein.
Sprak lang met mijn tante. Haar zoon heeft acute leukemie en heeft nu een tweede chemokuur gehad. Tussendoor mocht hij gelukkig even naar huis, naar zijn gezin. Maar kwetsbare gezondheid en nog geen positieve vooruitzichten. Het is afwachten.
Ook haar man ging het helaas niet goed mee. Zijn Parkinson lijkt alles te verslechteren. En had een blaasontsteking gehad en op die leeftijd kan dat ook weer van alles (geestelijk) uitlokken. Ik vroeg of ze wel ondersteuning heeft in de vorm van thuiszorg of iets van huishoudelijke hulp, want ze gaf aan dat ze weinig ´jonge´ vrienden heeft zonder kwalen die kunnen inspringen en haar dochter is ook niet in goede gezondheid.
Zo te horen niet. Dus gaf haar aan dat ze altijd bij de gemeente kan informeren hiervoor of in ieder geval via de huisarts een verwijzing kan aanvragen voor extra hulp. Zou mijn moeder nog 'goed' zijn, dan had ze haar ook allang hierop gewezen. Welke wegen er zijn voor haar. Naast bidden.
Mijn tante is altijd lang van stof, maar misschien ook blij dat ze even haar ei kwijt kan. En ook zij werd geïnformeerd over mijn moeder door incestbroer dat ze maar een half uurtje mocht blijven per bezoek en geen andere mensen op bezoek mochten en zeker geen kinderen.
Nou tante, leg dat maar lekker naast u neer. De leiding van het verpleeghuis heeft mij meerdere malen verzekerd dat bezoek welkom is, zeker familie. En dat het een open afdeling is, dus ook mijn moeder kan gaan en staan waar ze wil. Met wie ze wil. Gezellig een kopje koffie komen drinken kan altijd!
Hoop dat ik vandaag lekker door kan werken. En dan mogen we alweer van een lang weekend genieten.
Fijn.
Jullie nog plannen?
Vanuit mijn werk weet ik dat huisartsen kunnen helpen bij het aanvragen van ondersteuning/zorg. Ik zou je tante zeker aan de huisarts laten vragen waar ze moet zijn voor ondersteuning bij de zorg voor je oom. Wil helaas niet zeggen dat het morgen geregeld is, maar de huisarts (of de praktijkondersteuner van de huisarts) kan in ieder geval het proces in gang zetten.
BeantwoordenVerwijderenEen luisterend oor doet altijd goed
BeantwoordenVerwijderenJe broer is een idioot. Mensen in verpleeghuizen smachten naar bezoek. En kinderen op de afdeling vindt iedereen leuk en gezellig. Bij mijn vader op de afdeling kwamen ze weleens met een knuffelhond. Een echte hond dus. Mijn vader was en dierenvriend en vond het heerlijk om die hond te aaien en met hem te spelen.
BeantwoordenVerwijderenMijn huisarts "doet" alleen nog somatiek, maar ik ben geweldig geholpen door het Sociaal loket van de gemeente Amsterdam en door Cliëntenbelangen.
BeantwoordenVerwijderenWaar je ook veel aan kunt hebben is de Stichting Mee.
Ja, je hebt het al zo druk als mantelzorger, en dan moet je hier weer achteraan, maar het is echt de moeite waard. En, zij kijken ook naar jou, wat jij nodig hebt, niet alleen de patiënt.
Als je niet weg kan komen ze zelfs bij je thuis. Doen!
Ik hoop een rustige dag gewoon thuis.
BeantwoordenVerwijderenHa Cellie, ja... die staking van de NS, die wil wat!
BeantwoordenVerwijderenIk heb er zelf geen last van, maar heel veel mensen dus wel.
Zoals jij. Maar misschien vind je thuiswerken niet zo heel erg (voor een keertje)
Scheelt een hoop reistijd!
Prettig weekend en groetjes van Marlou
Dinsdag weer geen treinen ...
BeantwoordenVerwijderen