Trouwjurk

Verleden weekend zag ik bij een oude vriendin en haar man foto's van haar vrijgezellenweekend. Ook ik stond op die foto's. Ik weet dat ik mezelf toen al te dik vond en dat was ik ook, maar echt niet zo megadik als ik dacht dat ik was. Dat zou pas later komen :)

Die foto's waren van 26 jaar geleden. Een paar jaar voor hen was ik zelf getrouwde op dezelfde locati. We hadden hilarische herinneringen aan de trouwdag. Wat weer te maken had met de status van echtgenoot to be en het toenmalige vreemdelingenbeleid.

Maar goed: ik droeg die dag een creme-kleurig zelfgemaakt Chanel-gebaseerd pakje. Het model stond in de Margriet. Geen trouwjurk. Geen geld en ook niet echt omstandigheden om alles wat bij trouwjurk hoort optimaal te benutten. Lang verhaal; in het kort komt het erop neer dat mijn familie niet blij met mijn huwelijk was en ik geen feest, geen geschenken en geen goedkeuring kreeg. Geen broertjes en zussen op mijn trouwdag aanwezig.

Nu het pakje: sentimenteel als ik ben, heb ik het al die jaren (bijna 30) bewaard. En vanochtend dacht ik...goh....gezien de omvang van de kont een paar jaar later op die foto van mijn vriendin...zou het nog passen??? Ik durfde alleen het jasje aan te doen en dat zat gewoon perfect. Amazing!

Mijn trouwalbum ligt bij de ex-echtgenoot. Dat hoef ik niet meer. Ergens heb ik nog een foto op posterformaat, achter een andere afbeelding. Daar zie ik een meisje van 23 die denkt dat ze alles al weet in een creme-kleurig boucle achtig pakje, zelf gemaakt, helemaal alleen in haar nieuwe flatje,  met een hoed die haar eigenlijk verdomde goed staat. En een paar goudkleurige pumps die hetzelfde effect hebben. Wat ze helaas pas 30 jaar later echt ziet. Want meteen na haar trouwdag gaat haar echtgenoot verder waar haar vader ophield; he...je bent lelijk want te dik; je moet echt afvallen.
Hufter(s).