Vanochtend had ik een bespreking in een stad hier een eindje verderop en ging daar met de bus naartoe.
We besloten nog even een kop koffie te drinken en daarna een kijkje te nemen in een leuk oud fabriekspand wat nu omgetoverd wordt tot bedrijfspand.
"Spring maar achterop, bij mij op de fiets" zei een mede-netwerkster. Heuh??? Ik? Achterop springen...maar hou je mij dan dacht en zei ik.
Uiteindelijk fietstte ik en zat zij achterop. Maar deze zin heb ik echt jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren niet meer gehoord. Of eigenlijk nooit.
Het wordt tijd dat ik ga geloven dat ik er echt anders uitzie en dus ook anders kan gaan DOEN dan een jaartje terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Commentaar wat kwetsend of gewoon stom is haal ik weg. Mijn blog is mijn veilige plek.