Operatie

Mijn dochter is terug uit het ziekenhuis en heeft een buikwandcorrectie ondergaan. Het viel mij op dat je tegenwoordig zo snel ontslagen wordt uit het ziekenhuis. Zodra je zelf kan douchen, geen drains meer hebt en kan lopen, mag je naar huis. Haar bloeddruk was wel wat te laag, maar kennelijk is dat niet een reden om nog een nachtje te blijven.

Hoe het thuis dan gaat, of er iemand is die voor haar zorgt....dat is eigenlijk niet gevraagd. Misschien dat men aannam dat Moeders, die meeging met consulten bij de Plastisch Chirurg, maar ik vind het toch wel raar. Ze mag 6 weken niet tillen en simpele dingen als douchen en aankleden vergen nu veel aandacht om de buik niet te belasten. Ook draagt ze een strak corset wat oefening baart om iedere keer weer aan en uit te doen bij toiletgang.

Ze ligt nu lekker op de bank, alle opgenomen gemiste trashtv te bekijken en ondertussen vrienden en collega's ontvangend die allemaal zeer onder de indruk zijn hoe monter ze is. Net als ik.  Ik denk dat ik veel meer een watje bent. Ze zegt geen pijn te hebben en ik vind dat wonderbaarlijk met een litteken van heup tot heup.

Er is 2 kg vel weggehaald en dat vind ik een hoop op het slanke lijfje wat ze nu weer heeft. Haar buik was zo gerimpeld dat het meer het vel van een negentigjarige leek dan dat van iemand van in de twintig. Niet meer glad te trainen en lastig bij trainen en aankleden.

Ik weet niet of ik zoiets ook zou willen als ik mijn doelgewicht heb behaald. Ik ben tenslotte geen 20 meer en heb twee kinderen in die buik gehad. En heb zolang ik weet al een buikje of iets uitpuilends..Komt misschien ook wel door een ingrijpende buikoperatie toen ik kind was, maar een platte buik is iets wat ik nooit gekend heb. Dus kan er ook niet naar terugverlangen.

Ik ben nu al helemaal blij dat ik broekmaat 46 met gemak aankan! Komende vanaf maat 54.