Over de streep

Gisterenavond zag ik, toevallig, een aflevering van Over de Streep.

Nou heb ik een beetje een allergie voor de presentator, die volgens mij erg zijn best doet om er zo lelijk mogelijk uit te zien (haha) en zijn zalvende stem assioceer ik met al te goed weten hoe het zou moeten leden van een kerkbestuur, maar tjonge....wat een ontroerende aflevering.

Misschien ook wel elke keer, want het is een programma wat (jonge) mensen wel moet raken. Die jongen op het eind die vertelde dat hij jaren gepest was en daarom nu op deze school zat. Waarop hij huilend in de armen van een klasgenoot stortte, die zo lief voor hem was, zo beschermend. Nou....janken hoor.

Dan geloof je toch weer in het goede van de mens. En het maakt me bewust van dat ook ik het verschil in iemands leven kan maken.

Vind het ook uitermate geschikt voor elke leeftijdsgroep. Om meer begrip te kweken. En je eens in andermans schoenen te verplaatsen.

Wat had ik graag zo'n programma gehad toen ik een tiener was. Moest ik wel bij elk item over de streep lopen. En beseffen dat ik daardoor geen uitzondering ben, maar één van de velen die een moeilijke tijd doormaken of hebben gemaakt.