Spic en bijna Span

Vandaag zou ik een nieuwe mechanisch afzuigsysteemmotor van de woningbouwvereniging krijgen. De oude maakte opeens een kabaal alsof het een stoomlocomotief was, zo hard dat ik dat ding beneden kon verstaan. En hij hangt op zolder, twee verdiepingen hoger.

Een afspraak gemaakt en de installateur zag direct al dat er een nieuwe moest komen. Deze hangt er al zolang ik hier woon en dat is nu ook alweer zo´n 18 jaar. Hij gaf aan dat hij met een maatje zou komen, want het nieuwe apparaat moest aan de andere muur worden bevestigd en dat kon hij niet alleen.

Dus vanochtend wat klussen in huis gedaan en wetend dat de heren vanaf 13.00 uur konden komen, zat ik al kant en klaar. De zolder had ik ontruimd van nog oude troep van mijn kinderen. Wat weg kon heb ik al eerder weggedaan en de rest moeten ze zelf maar even uitzoeken. In ieder geval was de ruimte waar gewerkt moest worden leeg.

Alle deuren beneden dichtgedaan, het wasrekje van de deur, want ik verwachte aardig wat stof door het boren. Ze waren keurig op tijd en vroegen direct om de stofzuiger. Netjes hoor. Toen de klus geklaard was, echt supersnel, maar ja....het is niet mijn werk dus ik zou daar zelf ietsje langer over doen, gaf de monteur aan dat alles het weer deed en dat kon ik controleren door mijn hand bij de filters te houden. Nou ja, als ik 2,50 m lang zou zijn. Hij vroeg om een stoel en klauterde erop en hield zijn hand bij de filters. Of ik die wel eens schoonmaakte. Uhm......van de buitenkant. Soms, heel onregelmatig...Hij wipte de filters eruit en meeeeeeeeeeeeen...wat een zooi. Lekkere vette koek.

Hij gaf aan dat ik met een schroevendraaier die dingen gewoon eruit kon halen en in ieder geval 1 x per jaar moest schoonmaken. Beter voor het systeem. Staat genoteerd. Volgend jaar rond mijn verjaardag rondje filters wippen en schoonmaken. Such Fun!

Na een aantal keren in een bak met gekookt water en dreft en mijn handige tool van The Fly Lady, the Rubba Scrubba, waren de filters weer te herkennen en vetvrij dus nu nog even het trapje halen en die dingen in het plafond drukken. Fluitje van een cent gaf de monteur aan. En dat was ook zo, als je op de bovenste sport van het trapje staat. Gelukkig durf ik dat en ben ik niet hoogtevrezig.
Het filter van de badkamer is zo verroest dat ik deze week maar een nieuwe bij de K arwei of zo ga halen. Daar helpt geen poetsen tegenop.

 

Ik ben gewoon helemaal happy dat ik die dingen schoon heb gekregen en dat ik me geen luie of onnozele huisvrouw voel. Ik kan me niet herinneren dat toen ik dit huis kreeg, men mij aangaf dat ik elk jaar die dingen moest schoonmaken. Maar goed. Nu weet ik beter. En doe ik beter.

Mijn moeder vertelde me het weekend nog dat zij eigenlijk helemaal van toeten nog blazen wist van huishouden en van eten koken.  Dat is wel aardig goedgekomen, met het huishouden dan, eten koken is niet echt haar hobby, maar ik bedacht me dat ik ook nooit schoonmaakinstructies heb gehad. Mijn moeder deed eigenlijk liever altijd alles zelf. Dan gebeurde het zoals het hoorde. Ik zag natuurlijk wel wat, maar echt erbij blijven als ik ook eens de wc moest doen - nog nooit gedaan toen ik thuis woonde - dat kan ik me niet herinneren. Wel weet ik dat ik een beetje iebelig werd van haar vaste ritmes, maar nu begrijp ik dat veel beter want met 6 kinderen moet je gewoon flink aanpoten en bij vaste schema´s hoef je niet na te denken, maar gewoon doen.

Eigenlijk precies wat Flylady me leert. Doe het nou maar gewoon en denk niet....ach...zo vies is het toch helemaal niet.. Hup...sop dat plankje nou toch maar af, of dweil even achter de wc en maak die knopjes van je deuren even vlekvrij ook al denk je dat er niets te zien is. Zo krijgt het vuil geen kans om een lekkere dikke laag te worden, zoals in mijn filters en hoef je minder hard te schrobben.

Kan me wel herinneren dat ik de naaimachine leerde gebruiken en dat ik dat al snel beter kon dan mijn moeder en al jong kleding voor mezelf en mijn zusjes maakte. Ook handwerken heb ik mezelf geleerd en ook daar had en heb ik meer lol in dan mijn moeder. Ook leerde zij mijn broers strijken en bijvoorbeeld een rits in een broek zetten. Goh...eigenlijk valt het nog wel mee dus.
Van mijn vader leerde ik banden plakken, een lamp ophangen, een stekker vervangen en dat heb ik aan mijn kinderen weer doorgegeven. Klussen kon hij wel, maar altijd met de Franse slag. Als een lamp met 3 pluggen moest hangen, was voor hem 1 wel genoeg. Als het maar hing. En ongeduldig. Niet eerst uittekenen of narekenen, maar hoppa....gewoon maar beginnen en God zegene de greep. 
Mijn printer, of eigenlijk die van mijn dochter,  is trouwens nog steeds overstuur. Print niets en dat is supervervelend. Vooral als je formulieren moet invullen die in PDF zijn verzonden, dus daar kan ik hier niets in invullen, zonder ze te printen. Lekkere digitale wereld. Not.

Dus maar weer contact opgenomen of de verzekeringsmaatschappij ze op wil sturen. Als Mohammed niet naar de berg kan, komt de berg wel naar Mohammed.

En zo is er alweer bijna een dag voorbij. Behalve filters schoonmaken ook nog de administratie gedaan, een Flylady klus, nog een extra klus, wat zaken voor de Kringloop gesorteerd, gesolliciteerd, het UWV blij gemaakt en nog wat dingen voor mijn netwerk gedaan. 

Joh....ben drukker dan toen ik nog werkte!