As good as it gets of zoiets

Vanochtend maar meteen mijn eigen risico rekening van mijn zorgverzekeraar betaald. Ik heb het geld voor het eigen risico gelukkig al vanaf januari 2015 op een spaarrekening staan, maar het blijft jammer dat het ook geheel op is gegaan. Had ik maar geen rare poliep moeten hebben en van die diabetesmedicijnen.

Moet me onderhand realiseren dat ik onder de categorie Chronisch ziek val en dus hogere zorgkosten kan verwachten. Dus alvast voor 2016 ook reserveren.  En niet meer meerekenen bij mijn totale tegoed.

Kreeg deze week mijn netto salaris..en alweer ruim, heel ruim onder de duizend euro. Nou weet ik hoe en wat en hou mijn bruto salaris de laatste maanden van het jaar bewust lager dan mogelijk, ander mag ik straks mijn gehele huur- en zorgtoeslag terugbetalen, omdat ik er net een tientje boven zit. Blijf het een raar systeem vinden.

Helaas kreeg ik door dat mijn bedrijf de eerste week van het nieuwe jaar dicht is, dus geen inkomsten, dus ook in februari van het volgend jaar wordt het interen. En ook is onbekend of de opdracht waar ik nu voor bel, doorgaat tot en met het einde van het maand, of dat 'men' bedenkt dat we gewoon de week voor Kerst stoppen moeten met bellen. Kan allemaal. En dan droogt mijn bron van inkomsten op.

Veel soepjes eten dus maar de komende tijd. En niet ziek worden of zo, want dat kan ik me niet financieel permitteren. En blij zijn dat het nog zo relatief warm is, dus de kachel niet aan hoeft.

Vanochtend heerlijk gelopen en vooral fijn kunnen praten. Over liefde, vriendschap, werk en ondertussen genieten van hoe onbezorgd de honden in het bos lekker aan elkaar snuffelen en daarna gewoon weer verder lopen, of nog een keer snuffelen, maar er niet zoveel waarde aanhangen als wij doen - als er een keer iemand aan je snuffelt. Of niet aan je wil snuffelen.

Ook maar even een potje gehaald bij de huisartsenpost om volgende week mijn urine te kunnen inleveren voor de jaarlijkse check-up. Dus de komende weken extra goed opletten wat ik eet, want ik hoop echt dat de uitslagen goed zijn of in ieder geval stabiel. Het liefste helemaal geen medicatie meer, maar het is realistischer om op stabiel te gokken.

Ook geen rare (crash)dieeten volgen, maar gewoon blijvend opletten op gezonde voeding om mijn bloedsuikers stabiel te houden. Daarbij helpt het boek Grip op Koolhydraten. Gratis gekocht want ik had genoeg enquetepunten gespaard om twee b ol punt nogwat bonnen te hebben. Dat is altijd weer fijn inkopen. Met een dichte beurs.

Raar toch dat ik me om mijn gezondheid zo druk maak, terwijl om me heen de wereld zo in beroering is. Hoe klein is mijn leven. Niks groots en meeslepend. Geen grote interessante dingen om naar uit te kijken, grote veranderingen of hoop op verandering.

Net nog even wat slopen gestreken. Het slaat nergens op, maar ik vind het rustgevend en mooi staan op mijn bed, gestreken slopen. Niemand anders ziet het, maar ik dus wel en dat is goed genoeg.

Merk dat ik luchtigheid mis. Die gesprekken over (ingewikkelde) relaties van anderen doen me beseffen dat ik weliswaar dat drama mis, maar dus ook de aandacht en het ervoor een ander zijn. Gewoon iemand die opmerkt dat ik er ben. Of er niet ben.

Ga zo maar eens keihard om iets lachen. En nu alvast wat kaarsjes aandoen. En laat ik eens gek doen; ook de kachel op 18,5 graden!