Ik moest toch nog even wat oude kranten/papier weggooien met mijn bejaardenboodschappenkar, dus direct maar langs de supermarkt lopen, waar het oplaadpunt staat.
Defect
Plan B dus maar; even snel langs de dichts bijzijnde oplader fietsen.
Ook defect.
Plan C dan maar; in de bus maar even snel opladen.
Ook defect
Plan D; met diezelfde bus dus maar naar een treinstation en daar kijken of ik kan opladen, via het NS-netwerk. En met mijn busabonnement had ik keus uit wel 2 treinstations. Ole!
Gelukt en met een andere bus weer terug richting fiets. Inmiddels wel een klein uurtje verder in de tijd. Het was nog steeds heel erg mistig hier in de polder, terwijl de buschauffeur me vertelde dat bij het beginpunt van de bus die ik terugnam het zonnetje lekker scheen. Maar een paar kilometer verderop.
Tussendoor nog even een pitstop bij het grote winkelcentrum, maar eigenlijk dacht ik al heel snel....heb hier niks te zoeken behalve mijn potje Magnesium wat op was en ergerde me aan een dame bij de kassa bij de H ema die tegen haar zus/vriendin/dochter zat te zeiken over dat 'die vluchtelingen alles van ons willen inpikken'. Ik keek eens om mij heen, maar heb in die hele winkel geen enkele vluchteling gezien en verder ook nergens. Dus wat 'ze' dan aan het inpikken waren??
En ergerde me aan een familielid die nu aan 'de vluchtelingen' de schuld geeft dat hij geen huurwoning kan krijgen. Dat hij er al jarenlang er niet actief naar zoekt is hij kennelijk vergeten. En hij heeft een huis hoor. Dus geen accute nood. Alleen een luxe wens om wat anders te hebben.
Bij de fiets aangekomen nog maar even mijn frustratie over dat gezanik en gezeik eruit gefietst en nu weer heerlijk, nog steeds in de mist, thuis. Met een kop verse thee, nog steeds een veilig dak boven mijn hoofd, ik kan zeiken wat ik wil - mijn kop gaat er niet af dan. Nu even rustig wat dingen doen die me opladen voor de werkweek.
En laat ik dankbaar zijn dat ik werk heb. Ja, stom werk, maar nog steeds werk. En kennelijk kan niet iedereen dit werk (volhouden), dus of het dan zo stom is, dat label hang ik er zelf aan.
Zaak is om mijzelf niet te frustreren en te blijven kijken naar alles wat ik wel kan en mag en heb. En vooral mijn eigen spoor te blijven volgen. Wat past bij mij. Niet de dromen van een ander volgen.
Wat heel erg leuk is om te kijken bij lamlendige gevoelens is de kinderserie Poesjes van de VPRO op de zondagochtend. Allemaal kittens in een poppenhuis. Zo lief.
hier dezelfde irritatie over mensen die klagen dat vluchtelingen voorrang krijgen bij het verkrijgen van huisvesting door iemand die zelf een riante koopwoning heeft die hij ook bijna volledig afgelost heeft, dezelfde persoon die jaren geleden klaagde dat buitenlanders zijn werk in zouden pikken ,maar al die jaren nog nooit werkeloos is geweest. bah, kan me voorstellen dat je je zorgen maakt als je zelf in een kwetsbare positie zit, maar dit soort mensen vind ik ronduit misselijkmakend.
BeantwoordenVerwijderenVanmiddag naar Schevingen gewest. Man, man, vanaf de boulevard kon ik de zee niet eens zien. Het was er koud, na korte tijd weer op huis af gegeaan, waar de zon scheen, maar toen was her al vijf uur, jammer. Een leuke tocht geweest.
BeantwoordenVerwijderenHier kwam om 13.00 uur de zon er even door piepen. Maar na drie uur was-ie al weer bijna weg. Ik hoorde Claudia de Brey ook over de poppenserie. maar ja, sinds de kids het huis uit zijn staan we hier best laat op. En omdat de man 4 x9 uur werkt maken we er dan een lekkere luie dag van. Kunnen we allebei bijkomen. Dus (schaam schaam) pas om 1300 mediteren en daarna douchen. En de hele dag in trainingspak zonder make-up en zonder net gekruld haar....Hij ook...maar zoveel haar heeft-ie niet meer dus dat is makkelijk.:)
BeantwoordenVerwijderenIk neem het op. Om 09.00 voor de tv zitten is redelijk vroeg op zondag vind ik. En dan kan ik het kijken wanneer ik wil.
VerwijderenNiks schaam schaam...geniet er gewoon van.
Ik heb zelf jarenlang op callcenters gewerkt en het is inderdaad misschien niet je droombaan maar er liggen ook kansen door het hoge personeelsverloop. Wie weet shop je het ooit tot teamleider oid daar, geen idee of je het wil maar het verdient in elk geval meer :) Vaak doen mensen positiever over hun werk dan het is. Denk aan bv winkelpersoneel dat altijd een kwartiertje eigen tijd elke dag kwijt is aan afsluiten.
BeantwoordenVerwijderenMijn man heeft bij een horeca groothandel gewerkt en die hadden zoveel last van interne diefstal dat het personeel niks mocht meenemen naar de werkplek, zelfs geen flesje water of lunchtrommel. Ze moesten echt door van die detectiepoortjes enzo...ook geen fijne sfeer. En het stomme is ondanks als die maatregelen bleef de diefstal even hoog.
Waren ze zeker de leidinggevende en baas vergeten te controleren.
VerwijderenIk vind het maar een vreemde zaak dat je hemel en aarde moet aflopen om je OV op te kunnen laden.
BeantwoordenVerwijderenMensen willen altijd iets te zeuren hebben. Eerst waren het de Joden, toen de homo's, dan weer de Marokkanen en nu de vluchtelingen... Kortzichtigheid!
Lieve groet
"En vooral mijn eigen spoor te blijven volgen. Wat past bij mij. Niet de dromen van een ander volgen."
BeantwoordenVerwijderenZo raak. Dank je wel.
Je hebt je beweging wel gehad met dat opladen!
BeantwoordenVerwijderenWat een gedoe zeg!
Ik ken dat helemaal niet, van die poesjes.
Lijkt me schattig om te zien.
Die vluchtelingen kijken tegen 3 jaar opvang aan voorlopig. Daarnaast zijn er al steden die ze gewoon niet toelaten omdat de wachtlijsten al zo lang zijn.
BeantwoordenVerwijderenMaarre als je oplaadpunt defect is en die daarna ook dan moet de bus je vervoeren. En als je in de bus stapt en aan kan tonen dat je een bestelling hebt gedaan, via de website of app op je foon, dan moet je iig mee tot de volgende halte waar een oplaadpunt is.