Nou en, Ben!

Al een paar dagen achter elkaar staat mijn scorebord op mijn werk op nul. Terwijl mijn collega's wel hun target halen, hark ik niks, nada noppes binnen. Soms komt dat doordat er in fout in de aangeleverde gegevens zit, maar meestal omdat de meeste klanten heel goed inzien dat hun zogenaamde upgrade niks beter is dan hun huidige product, alleen duurder. Dus laat maar. Snap ze volledig.

Het voelt wel, als ik niks scoor, alsof ik mijn mojo verloren ben. Ik weet - want ik loop toch al wel iets langer mee - dat het morgen zo weer anders kan zijn, maar dat dit gevoel - ik kan er niks van - ik niet moet gaan voeden. Maar omdat ik zo niet in elkaar zit - ik ben niet zo lossig en luchtig- ; hoor ik dit toch in mijn hoofd. De zaak is om zo snel mogelijk te gaan OMdenken.

Want; ik krijg voor dit uitmuntende werk NUL waardering. Op de lijst van rotberoepen staat dit ergens bovenaan.
Ik verdien heel weinig qua salaris.
Ik krijg niets extra's als ik wel uitmuntend presteer.
Ik zou nog beter af zijn als ik ontslagen werd (volgens velen).
Ik hoef niet elke dag de beste van de klas te zijn.
En mooi lesje in nederigheid; hoe blijf je jezelf toch motiveren?
En ach joh....nog maar een dag werken en dan is het alweer weekend.

Lijkt me heerlijk Financiele vrijheid. Gewoon vandaag niet meer naar mijn werk hoeven en daarna nooit meer. Alleen maar lekker in de tuin werken of baby-truitjes breien. De realiteit voor de meesten van ons is toch dat je naar je werk moet, soms werk moet doen wat niet leuk is, maar iemand moet de huur betalen, want anders zit je straks onder een brug in een doos en dat is toch wel tochtig. Dan juich je wat minder hard dat je zoveel vrijheid hebt. Ja, verlost van huurbetalingen - dat wel.

Ik heb niemand die voor mij zorgt, dus is het zaak dat ik goed voor mijzelf zorg en me vooral niet te druk maak over de semi-druk van moeten presteren.

Zoals Sharon Stone al zei: Wat ga je doen, me arresteren?

Net nog even op slakkenjacht in de tuin. Een hele pot vol en die in de groenstrook van de gemeente verhuisd. Mogen ze daar lekker knagen.

Nu maar weer 100 x hetzelfde verhaal afdraaien en hopen dat 10% ja zegt.  Krijg geen bonus, helemaal niks, maar goed...dan zijn de stresshormonen weer wat lager aan het eind van de dag.