En met dat Boekenweekgeschenk kan ik dan weer een hele dag gratis reizen. Door heel Nederland met een boekje (en ja...dan puilen de treinen uit) treinen. Geheel gratis in mijn geval.
Hoe heerlijk is dat.
Kreeg bij onze bibliotheek ook al gratis een linnen tasje met de opdruk "Verboden Vruchten" dus daar zal ik voortaan mijn bananen indoen.
En ook leuk; het gidsje met 3 gratis korte verhalen en heel veel boekentips over het thema. Gewoon voor niets bij de bibliotheek en het genot van lezen zit in het lezen, niet in het bezit van het boek. Dus merk ik dat ik steeds meer leen bij de bibliotheek, maar steeds minder hoef te hebben. Te bezitten.
Hetzelfde of eigenlijk nog meer, geldt dit voor tijdschriften. Die lees ik wel, of blader ik door, in de bieb. Echt, om voor zoveel geleuter over het nieuwste dieet, of de beste tuintips of de nieuwe kleuren van dit seizoen om daar een paar euro voor uit te geven. Die geef ik dan liever uit aan een plant. Die het hele seizoen of seizoenen lang groeit en iedere keer weer plezier geeft. Of verboden vruchten, al kosten die vrijwel niets.
Of ik laad mijn OV-chipkaart op. Kan ik naar de vruchten van mijn schoot op bezoek gaan.
Keek naar de serie Springvloed en kreeg een soort van deja-vu gevoel. Dit verhaal kende ik toch al? Ben gaan zoeken naar de bron van de serie en kwam bij het schrijvers duo Cilla en Rolf Börjlind uit. En ben toen even gaan kijken in mijn gelezen boekenlijst. En ja hoor, in 2015 las ik dit boek. Vond het toen al goed geschreven en de serie is dat eveneens.
Ben dol op dit soort schrijvers, maar vooral het beeld wat zij oproepen van de Scandinavische landen.
Momenteel een goed boek aan het lezen van Hakan Nesser - De levenden en de doden in Winsford -. Wat is dat heerlijk, lezen. Dat je helemaal weg bent uit de waan van de dag.
Op de Belg hebben ze nu een serie - Trapped - uit IJsland over een moord en een inspecteur die deze moord moet oplossen, midden in de winterstormen en een ijskoud landschap.
Hetzelfde effect heeft in de tuin werken voor mij momenteel. Ik denk dat de gemiddelde tuinliefhebber keihard moet lachen om mijn postzegeltuintje en wat ik er heb staan, maar wat dondert dat. Het is mijn tuin, ik kan erin zetten wat ik wil (met de middelen die ik heb) en als de slakken dit jaar wat minder mijn jonge plantjes opvreten, dan ga ik in de zomer genieten van de zonnebloemen en andere planten die vlinders en insecten aantrekken.
6 opmerkingen:
Goed idee om je tegoed te verzilveren op de enquettesites, dat doe ik ook gelijk even. Goeie tip! En ik ben gek op die scandinavische series. Hoewel de Nederlandse serie Klem er ook mocht zijn. Fijne zondag nog en groetjes El
Het fijne van lezen vind ik is dat er geen plaats is in je hoofd voor je eigen sores. Ik heb geen tuin dus weet ik niet of dat ook zo ontspannend is.
Zo herkenbaar.
Ja, Klem vond ik ook fijn om te zien. Er komt een vervolg!
Precies; even in een heel andere wereld. Dat werkt met tuinieren ook zo (voor mij dan).
Ik ben ook gek op Scandinavische series, een apart soort sfeer hebben ze.
Lezen ben ik ook gek op, momenteel lees ik Bob de straatkat, niet hoogdravend, maar leuk voor het slapen gaan.
Een reactie posten