(Te)Rug

Wat vooraf ging:

Gisterenmiddag laat schoot het mijn rug bij het tuinieren.

Hoe ellendig voelt dat als je in je uppie bent en niet goed kan bewegen of bukken. Gelukkig had ik al boodschappen gedaan, maar toen voelde ik al iets vaags onderin mijn rug.

Ik snap het allemaal. Alles overbelast ik. En ik buk ook altijd verkeerd, want kan niet goed hurken; dan val ik om. Als een te dikke bromtol.

Nou ja...gaan slapen met een pijnstiller, zodat ik kon slapen en vanochtend wakker en ik dacht..he...dat voelt beter. Totdat ik mijn voeten wilde afdrogen...Katjeng!!

Nou MOET ik vandaag iets leuks doen, anders vervalt mijn treinkaartje en ik vind dat ik ook wat meer moet gaan DOEN, maar zit er wel tegenaan te hikken.

Niet alleen dat ik moet, dat ik dat eng vind, dat ik liever 'rustig' thuis wil blijven, maar ook dat mijn rug niet meewerkt.


Hoe het achteraf bezien ging:

Het waren overal buien, maar gelukkig kon ik dan weer gewoon de trein in en verder treinen. Of weer terug in mijn geval, naar een ander iets. Want ik hoefde niets en had niets afgesproken met niemand. Dat scheelt frustratie bij verandering van plannen.

Gelukkig wist ik nog wel wat me altijd een beetje oppept. Een bootreisje. Dus - lach niet - met het pontje over het IJ naar het Eye en wat een goed idee, want net binnen en het begon weer keihard te hozen.

Vond dat ik wel een restaurant-ervaring binnen het Eye verdiende, want verder doe ik de hele week niks en de rest van de maand ook vrij weinig, dus doe nou maar. Is gewoon plezant toch!!

Tafel voor 1?
Ja, tafel voor 1.
Helemaal bovenin. Geweldig!

Heerlijke desemboterham met een Amsterdamse kroket. Natuurlijk kan ik ook bij de AH een doosje kroketten scoren voor veel minder, die in mijn eigen vet laten sputteren, maar het gaat om de gehele ervaring. Bovendien is het niet zo goed om er 4 in huis te hebben, want die gaan dan ook op. Een is dan net prima. Als tractatie.

Zo hoog uitkijkend over het IJ in het Eye in dat mooie restaurant was heel fijn en vooral als het buiten dan ook nog eens snertweer is en jij zit lekker hoog en droog. Heel prettig. Ook zo fijn mensen kijken. Veel toeristen ook maar geef ze eens ongelijk. Prachtig gebouw op een mooie locatie. Ook fijn dat ik een museumjaarkaart heb.

Die schommels iets verderop heb ik maar even links laten liggen. Was ook niet gratis dus maar even niet. Maar wel leuk om te zien. Zelf met rotweer wordt er nog geschommeld.

Een beetje doelloos treinen verder, maar ik was wel klaar voor vandaag, pijnstiller raakte uitgewerkt en dus lekker richting huis.

Waar ik, als ik alleen thuiskom altijd roep; Honey...I'm home! Niet dat er iemand antwoord, maar ik blijf het grappig vinden. Ben ook de enige die erom lacht.

Heb zin in Zomergasten vanavond en ben benieuwd hoe deze interviewster het doet.