Slome Sjaantje

Voelde me bij het wakker worden een Slome Sjaantje. En toch kon ik er ook direct mijn schouders over ophalen. So what!!

Ik was te vroeg wakker geworden vanochtend (rond 05.30 uur) en had een nieuw luisterboek gedownload, een kinderboek, want geen behoefte aan donker en duister en moord op kinderen. Heerlijk luisteren naar een verhaal over een Olifantje van Toon Tellegen. Zonder dubbele bodem's. Gewoon mooi.

Oh...aha...nu snap ik het: gisterenavond keek ik naar de opgenomen aflevering van Cardinal, waarin het over kindermoord ging. Niet echt goed voor mijn huidige tere zieltje merk ik.

En gisteren ook nog mijn eigen blog nagelezen om te zien hoe ik van een donkere plek naar het licht toeschuif. En door wie en wat en wat maakt het verschil. Het viel me op dat ik vaak meldde dat ik slecht had geslapen. Iets waar ik voordat ik mijn uitbuitwerk ging doen zelden last van had.

Dus bij het wakker worden niet mezelf voor mijn kop slaan dat het zo laat was - want; er HOEFT niets -, maar lekker mijn bed afgehaald en alles in de was gedaan. Kan ik vanmiddag mijn bed lekker vers opmaken. En me verheugen op slapen in een lekker schoon bed.

Dus maar eerst een lekker grote kom Havermoutpap met bosbessen en lijnzaad gemaakt, kop koffie met kaneel erbij dan kan de dag starten.

Gisterenavond belde mijn moeder ook nog - op een voor haar doen vroeg tijdstip en dan komen altijd alleen maar Dienstmededelingen - en ze vroeg heel kort of ik 1e Kerstdag bij haar wilde doorbrengen. Buiten dat ik daar niet echt zin in had, was ik trots op mezelf dat ik heel simpel kon zeggen: Nee, bedankt, ik blijf thuis dit jaar.

Toen appte een zus me vrij kort daarna; of ik ook kwam 1e Kerstdag . Zij kwam ook en anders zat mijn moeder alleen. En of ik anders met Oud en Nieuw kon komen, want anders zat Moeders dan die dag alleen. Dan konden we het een beetje spreiden.

Mijn moeder is geen zielig behoeftig oud besje, die niets meer kan hoor; ze rijdt lekker in haar cabriootje van hot naar her, woont in een afbetaald huis, geniet van het pensioen van mijn vader, doet zelfstandig haar huishouding, heeft een grote vrienden- en kennissenkring en slikt geen enkele medicatie en vrijwel al haar kinderen en kleinkinderen (veel!!)  wonen op fietsafstand.

Tjsa...ik heb hier het hele jaar alleen gezeten, want mijn moeder 'durft' niet deze kant op te rijden zegt ze, terwijl ze wel naar andere grote steden over snelwegen rijdt. Het is omdat ik heb gezegd dat ik het niet trek dat ze dan blijft slapen. En het moet dan wel uitsluitend op haar manier gaan. (Vooruit; Fair is fair = het moet dus ook op mijn manier gaan).Dus dan komt ze helemaal niet. En met de trein reizen dat is kennelijk een mijl op zeven. Maar dan gaat ze niet naar haar kleinkinderen of haar zieke achterkleinkind, want niemand wil haar brengen. Ik voelde me erg ongezien in die tijd. Onzichtbaar ziek. Het hielp niet mee dat ik dat niet kon loslaten. En ja, ik heb dat ook met haar besproken, maar dan komt er een riedel aan uitleg waar ik niet zoveel mee kan. Of hoef. Waarbij mijn gevoel volledig wordt ondergesneeuwd.

Dus nu de brave dochter uithangen die dan er gewoon weer zit met Kerstmis, nee, niet meer doen. Niet goed voor me. Verleden jaar ben ik ook al met Kerst geweest samen met mijn kinderen en vers geboren kleinkind en ook toen bedacht ik me al dat mijn andere broers en zussen mooi de dans ontspringen, door wel hun eigen plannen te trekken. Mijn moeder is niet zielig en eenzaam, maar zij kan het zo brengen alsof er niemand aan haar denkt. Dat kan je ook omdraaien. En dan krijg je een ander plaatje.

Was hangt, alweer een flink stuk luxaflex ontgrauwd en nu is het zaak dat ik mezelf toesta om lichtheid te voelen. En te zien. Al is het de hele dag hier vrij bewolkt en sombertjes.

Toen ik gisteren een eind liep met Man met Hond zagen we opeens in het bos een versierde Kerstboom staan. Enorm grappig. En ook dat iemand dat gedaan had en dat die ballen er nog steeds in hingen!

En net nog een hele positieve ervaring in een winkel. Ik had daar een tijd terug Kerstkaarten gekocht, maar zag dat er niet genoeg enveloppen bij zaten. En ook nog een afwijkend model, dus kon niet mijn standaard enveloppen uit de voorraad gebruiken. De dame achter de kassa heeft dat prima opgelost, door een pakje enveloppen open te maken en er een paar uit te halen. Gratis!

Fijn!