Fiets 'm erin!

Heerlijk een flink eind gefietst gisteren. Er was in het bos in de buurt een Paarden-evenement, daar fietste ik langs; gewoon de borden volgen.  Ik maakte een rondje wat ik vaak liep met Man met Hond, maar dan alleen op de fietspaden. Verder en verder en vooral genieten van de zon, de rust en het durven fietsen. En onderweg stapte ik af (zonder vallen; jawel; ik kan dit gewoon!!) om wat bramen te plukken, de laatste van het seizoen, maar had er nog geen eentje geplukt eerder dit jaar. Zonde he!

Ik moest een vrij steile heuvel op. Bedacht dat ik dan best wel zou kunnen omkiepen, omdat ik niet genoeg snelheid had aan het eind, maar bedacht ook - dat zien we dan wel weer. Lekker vaart maken en gaan met die banaan.

En het ging!

Had ik daarna nog een heel stuk middag over, dus het gras maar gemaaid, want nu eindelijk droog. De zon staat bijna niet lang genoeg in de tuin om het gras en de ondergrond droog te krijgen. Echt herfst-signalen. Wel kon ik ook de was nog buiten drogen. Heerlijk!

Natuurlijk zou ik ook naar allerlei monumenten kunnen gaan kijken, maar daarvoor moet ik reisgeld uitgeven. Dus ik kijk wel in de spiegel.

Niet weglopen (ja letterlijk want dan fiets ik niet meer, maar ga dan maar 'lopen') van zaken die eng zijn, vervelend zijn of pijnlijk. Loop je tegen de zestig en moet je dat nog leren. Gelukkig snap ik dat een mens nooit te oud is om wat te leren. En wil ik ook leren.

Net buiten kunnen ontbijten (laat ontbijt hahah) en dat alleen is al genieten.