Op de rem

Grote en diepe valkuil is dat ik graag een 'positief' imago wil hebben. Altijd inzetbaar, zegt vrijwel altijd 'ja' op allerlei verzoeken, trouw, betrouwbaar bladiebladiebla. Alleen zo'n aureooltje ontbreekt aan mijn beeld. Kan - volgens dat imago - zo een engel spelen. En dat hoeft niet eens te kloppen met hoe ik werkelijk ben uiteraard. Alleen met hoe ik graag gezien wil worden.

Afbeelding van Jacques Savoye via Pixabay 

Het levert even wat veren in de royale reet op, maar geeft me niet de voldoening meer die ik denk wat het gaat geven.

Ben na een 'ja hoor...tuurlijk kan ik nog extra inspringen', moe en moet extra tijd nemen om bij te trekken. Heb daardoor minder tijd beschikbaar voor mijn omgeving. Voor diegenen die er echt toe doen. En dat is zeker niet de bedoeling.

Dus moet mijzelf echt afleren om 'de betrouwbare' te willen zijn. Op de rem trappen. Niet meer in die valkuil vallen.

Zo kregen wij een appje dat iemand ziek was op mijn vrijwilligerswerk. Retevroeg in de ochtend - de zon was nog lang niet op - , dus was ik direct wakker. Bijna asociaal vroeg.
Het is nu heel erg druk op de spreekuren. Dus de hulpvaardige in mij staat al bijna met haar jas aan.

Maar had die week al twee extra diensten staan. En dan nog eentje erbij? Hoho.....niet doen. NIET. Step away from the groepsapp! En ja hoor gisterenavond, ook op een uur waarop ik nooit iemand meer zou appen...kan jij inspringen?

Nee. En bovendien heb ik ook gezien dat ik dit niet mijn probleem moet maken. Mag de organisatie oplossen.

Mijn eigen schema komt in de war en ik trek dat (nog) niet. Of niet meer. Bovendien ben ik nog steeds lerende om die grenzen te bewaken.
Want; Mevrouw Goedigoeddoen heeft me niets opgeleverd. Altijd bereid tot overwerken. Ja hoor...werk moet af. Zat ik daar weer als enige bergen werk weg te werken.

Werk is er niet meer.
Waardering tot aan de stoeprand en dan is het op.
Op mijn grafsteen komt hoop ik wat anders te staan dan dat ik zo'n betrouwbare werknemer was.

Wat ik wel graag wil is voor mijn naasten betrouwbaar zijn. En voor mijzelf. Moet afleren om 'braaf' te zijn omdat dit de enige manier was dat er ook maar iemand me lief vindt.