Dagboek van een egoist

Geen relatie hebben betekent ook geen pijn bij ongemakken die uit die relatie voortvloeien. Geen zorgen maken over zijn/haar gezondheid. Geestelijk en/of lichamelijk. Er zijn geen goede tijden die je deelt, maar ook geen slechte tijden. 

Geen relatie hebben, maar wel een groot bed, betekent dat ik de ene keer links en de andere dag rechts en de volgende dag overdwars kan slapen als ik dat zou willen. Niemand die van mijn snurken last heeft. Ik hoef er dan ook niks aan te doen. Misschien tot de buren gaan klagen. 

Geen relatie hebben betekent dat ik elke dag kan eten en koken wat ik lekker vind en wanneer. Ik hoef me niet aan te passen aan iemand.

Kan ook aantrekken wat ik zou willen; er is niemand die er commentaar op heeft. (Zou je dat nou wel doen schat - zo kort?). Of mijn haar kort laten knippen en pittig rood laten verven. Of juist laten groeien tot over mijn kont. 

Geen relatie hebben betekent ook geen schoonfamilie. Maar in ieder geval geen zuigende  schoonmoeder. Of een altijd willen klussende schoonvader. Of zeikerige bonuskinderen. Of puberbonuskinderen die je moet tolereren.

Met Kerstmis hoef ik mijzelf niet te verdelen over beide dagen om mijn partner of mijzelf tevreden te houden. 

Geen relatie hebben betekent ook dat ik altijd mijzelf moet vermaken. Of ergens heen brengen. Of de boodschappen doen. (Of als ik geld genoeg had, ze laten bezorgen natuurlijk). Of in de nacht een inbreker wegjagen. Of mijzelf oppeppen. Of overtuigen dingen toch maar wel te doen. 

Aan de ene kant dus heel rustig qua emoties, vooral omdat ik niet met een partner rekening hoef te houden. Aan de andere kant de grote stille heide. Heeel erg stil. Pas als de buren het gezoem van de vliegen opvalt, dan komt er iemand in actie.

Me ooit nog aanpassen aan een partner (ik denk eentje die je kan opblazen, uit een doos. Dat is dan mijn referentie van een blow-job) lijkt me vrij onmogelijk. Te egoïstisch geworden van al die jaren alleen wonen.

Ongeschikt.