Mag ik wel willen?

Een nieuwe droogmolen

Een tuin/poortdeur kopen en laten neerzetten/timmeren.

Mooie afvalbak in de keuken

Keukenweegschaal

Nieuw laminaat in woonkamer en keuken

Andere Gordijnen in de woonkamer (dat is meer verlangen dan een noodzakelijkheid)

Tuinkastje

Een regenton

Zo'n ding voor in de tuin, hoe heet dat ook al weer?? Oh ja; spitvork

Kleding

Vakantie

Auto

Mag ik daar wel over nadenken, nu eindelijk. Jaren zuinig geleefd en nu raken dingen op of kapot. Of wordt het gebrek aan steeds ergerlijker. Liever stel ik alles nog een paar jaar uit, maar soms gaat dat niet (meer). 

Nou ja, auto niet; dat is meer een sarcastisch grapje. Eigen vervoer staat voor mij (voor mij dus, kan voor een ander geheel anders voelen, zeker als je in een grote stad woont met voldoende OV) voor vrijheid. Vrijheid om te kunnen gaan wanneer en waar ik wil. Zonder mondkapje op te hoeven in die auto of naast iemand te moeten zitten die ik niet blief. Of die hoest. Of extra sterke salami-worst op brood heeft. Of keihard kutmuziek speelt. Of iedereen in de bus laat meegenieten van haar telefoongesprekjes met haar bestie want a la Kardashians op speaker met de telefoon elegant in de klauwnagels-hand.

Een heel blik pubers met mondkapjes op half zeven in de metro. Talk to the hand. 

Of vervoer wat niet komt. Of vertraagd is. Vrijheid om te kunnen bepalen wanneer ik wegga. Niet wanneer er vervoer is. Bus/trein of benenwagen. En oh ja; niet te vergeten, in een auto gooi je je spullen lekker in de achterbak. Ga je met OV moet je zelf sjouwen, dus nadenken over wat er mee kan en moet. 

Maar ik dwaal af. 

Dat zuinig zijn en vooral de angst dat het (toch) nog slechter wordt financieel, dat zit er toch wel erg ingebakken merk ik. Dus daar moet ik iets mee.

Jajajajajaja....niemand weet hoe de toekomst verloopt. Kan ook morgen onder een tram lopen (zie je wel...had ik nou maar die auto!). Ook ik weet niet of deze baan blijvend is of dat aan het eind van mijn tijdelijke contract ik weer terug bij af ben. Of gemeentes zo gaan bezuinigen dat dit hele project wordt afgeblazen. En opnieuw moet gaan zoeken naar werk en weer die hele mallemolen in moet van solliciteren, hopen, bidden en vrezen. En weer opletten op de centen. Mijn vertrouwen in een goede afloop ben ik onderweg een beetje verloren. 

I'm getting too old for that shit!

Dus 'mag' ik nu het eigenlijk wel breed laten hangen? Voor mijn normen dan breed he..Is dat verstandig of leg ik liever een buffertje aan.

Oh nee...dat buffertje dat geeft MIJ dan wel een gevoel van veiligheid, maar dat betekent ook dat ik niet in aanmerking kom voor allerlei zaken die gelden als je echt geen cent meer te makken hebt. Of dat nou door de omstandigheden komt, of door je gebrek aan financiële inzicht en discipline of hoe lang jouw situatie al duurt. 

Het voelde altijd alsof ik werd bestraft hiervoor. Voor een kloppende boekhouding en een beetje buffer.

U gaat niet door naar de voedselbank (alsof dat een feest is, dat snap ik ook wel!) en allerlei leuke potjes kan u ook niet gebruik van maken want gespaard dus jammer de bammer. Had er nou maar er een puinhoop van gemaakt. Of nog minder opgepot. Of gewoon nog langer in de misere gezeten; alles op. Geen reserves meer.

Kan ik dus niet beter nu investeren in bovenstaande goederen, want straks kan dat misschien niet meer?

En verder gaan met mijn plan bij de tandarts. Mijn ogen en oren laten testen. 

Lastig, dat lange termijn plannen. Vooral met een aantal onzekere factoren en vervelende ervaringen in het verleden hiermee.

Angsthaas. Of toch realist? Of de Paashaas in vermomming? Zonder paaseitjes dit keer.

Plande een afspraak om een half uurtje ergens in een winkel rond te dwalen. Halverwege de middag zegde ik online weer af. Wat moet ik daar? Dat ene dingetje is geen hoofdzaak en kan wel wachten. Want dan kom ik waarschijnlijk toch weer met 5 dingen bij de kassa. Dus doe maar niet. 

Ben niet zielig. Of wat dan ook, maar gewoon me heel erg bewust van het feit dat mijn geluk ook zo weer voorbij kan zijn. En kijk ik om mij heen weet ik en besef ik dat het hebben van materiele zaken niet betekent dat je een tevreden leven hebt. Daar zit het geluk niet in. Dat is mijn streven ook helemaal niet. 

Wat ik wel zou willen is zo'n Transporter systeem van Star Trek. Scotty...Beam me up! In een poep en een zucht even snel overal heen en weer terug. Handig!!! En je bagage beamt gewoon mee up.