Papier hier

Mijn oudste kleindochter was helemaal blij met alle vouwblaadjes die ik nog op voorraad had (Zeeman, Hema en Action, dank u wel) en ik dacht toen ze door de voorraad heen was...ach..haal ik morgen weer nieuwe. Oh nee. Alles dicht!

Afbeelding van Miguel Á. Padriñán via Pixabay 

En dan nog een bekertje Fristi eroverheen.. dus instant Papier Maché. 

Blaadjes met cijfers erop geschreven. En die kan ze ook lezen. Knapperd. De hele tafel bezaaid met vouwpapiertjes. Grote, kleine. Haar zusjes was op onderzoek in de doos met duplo- en lego stenen. En de kerstballen in de boom. Die gelukkig onbreekbaar zijn. Knutselen in het boekje over Pluk van de Petteflet.

Ondertussen even eten koken. Met een half oog op de kleine. Zoete aardappelen en die Halalkip en gezonde spinazie. Ging erin als koek. Zo fijn dat mijn jongste kleindochter gewoon 'eten' eet en niet aangewend is uit potjes te eten. Dus ik deed geen zout in het eten. En even later kwam hun moeder ze ophalen en die at ook een bordje mee. Dat scheelt haar weer thuis iets koken voor haar zelf. Ondertussen moest ik zelf nog eten en dat gedaan nadat iedereen weer weg was. In plaats van spinazie (op) verse salade erbij.

De kadootjes onder de boom allemaal uitgepakt door oudste kleindochter, behalve die voor hun oom en zijn vriendin. (he...jammer Oma...) en ook die voor hun moeder toen ze er was. 

Wat is het fijn om een kind blij te zien om het mogen uitpakken van dingen. Niet eens voor haarzelf, maar het leuke van uitpakken! (En ik geniet dan weer van het inpakken, graag een beetje netjes). 

Zo...het was hier een compleet ontplofte speeltuin, maar ik pak de bezem, bezem alle lego en duplo bij elkaar, de vouwblaadjes mieter ik ook weer op hun vaste plek en schaartje en kleurpotloden ook weer zo opgeruimd. Dan de afwas en dan mag ik lekker nagenieten van een zalig middagje met de kleindochters. 

Wist niet dat ik zoveel van ze kon houden. Zal wel onder de categorie Simpel (Geluk!!!) vallen.