Lekker op de fiets naar het grote centrum gereden. De was had ik inmiddels al gedaan. Straks nog even mijn bed opmaken.
Fijn fietsweer. Droog, geen wind en ook nog een zonnetje. Dus zonnebril op. Dikke winterjas met daaronder de kleding die ik aanheb als ik thuis ben, met de kachel overdag niet aan, dus te warm voor fietsen en rondlopen in een mooie boekenwinkel (in het kader van Nationale voorleesweek even neuzen voor iets voor de dametjes om uit voor te lezen).
Realiseerde me op weg dat ik nu, op dit moment, geluk ervaar. Kunnen en durven fietsen, om me heen kijken en de bomen allemaal zo mooi. Vogels horen her en der en de optie om überhaupt voor iets te gaan kijken en kopen. Oh ja en een hele nacht doorslapen, zonder om 03.00 uur wakker te worden en daarna het 04.00, 05.00 en dan is het alweer tijd voor de wekker.
Dat maakte me licht(er) en luchtig.
Op de terugweg wel vest uitgedaan en handschoenen mochten ook wel in de tas en vooruit...sjaal ook in de fietstassen gepropt...HEEET!
Je beschrijft bijna lente
BeantwoordenVerwijderenKunnen en durven fietsen... Dat heb je toch helemaal zelf bereikt. Ik herinner me een tijd dat dat niet ging!
BeantwoordenVerwijderenSpring (er eens uit)
BeantwoordenVerwijderenYep, het was gisteren heerlijk fietsweer. Vond het jammer dat ik moest (vrijwilligers-)werken, anders was ik er ook zeker op uit gegaan.... (Nu had ik ook een fijne middag hoor, maar wel binnen...)
BeantwoordenVerwijderen