Hie Ha Hilletje, waar is toch mijn brilletje?

 Altijd zit de lees/computerbril in het voorvak van mijn hutkoffer. Altijd. Tot ik vandaag in de trein even wat online wilde lezen en ik misgreep.

Brilletje was er niet. Noch de brillenkoker die ik al vanaf mijn 13e heb. Bijna antiek. Vintage! 

Zonder leesbril zie ik niet scherp op een beeldscherm en daar moest ik toch echt de hele dag achter werken. De trein reed al, dus terugkeren was geen optie en zou bovendien te veel tijd vragen.

In mijn hoofd even snel de slimste opties nalopen. Op het aankomststation was een boekwinkel en had ik daar ook niet uit mijn linkerooghoek ooit van die brillen zien hangen? Zou hij al open zijn? 

En zo niet, dan maar even hopen dat de winkels op tijd open zijn en moest ik een uurtje turen. Loop van het station langs een Etos en Kruidvat en weet dat ze daar ook leesbrillen verkopen. 

Maar de boekenwinkel was al open en had brilletjes zat. Eentje passend bij de kleur van de liefde gekozen en blij dat ik nog geld genoeg op de rekening had daarvoor. Want zo'n brilletje bij de Hema of andere club zijn goedkoper. Maar niet miepen, het kan en het was er. Dus 'probleem' ook weer opgelost.

Afbeelding van Ryan McGuire via Pixabay 

En uiteraard toen ik mijn laptop uitpakte, zat daar mijn brillenkoker in. Oh ja...was het kennelijk zo zat aan het eind van de werkdag dat ik de hele reutemeteut in die tas heb gedonderd. Niet goed; altijd nadenken en vaste routines volgen.

Liep ik toch nog even op de terugreis bij de boekenwinkel binnen. Of ik mijn geld terug wilde? Nee hoor...nu heb ik ook een reservebril op kantoor. Altijd handig! Maar had een leuk gesprekje vroeg in de ochtend en op de terugweg. Dat doet een mens goed.