Veilig

Spelen kwam er niet veel van, de eerste dag dat ik op kleindochter oppaste. Want ze was hangerig, koorts en snottebellen. Wel even kort naar buiten geweest, maar ze deed maar even een paar keer met de schommel en toen gaf ze al aan dat we naar huis moesten.

Onder een dekentje op de grote stoel (love-seat heet het ding officieel), lekker weggedoken in de kussens. Voorlezen over verhaaltjes van Fiep en he...die kat staat ook op jouw bekertje. Mop heet de kat. 

Maar op een gegeven moment wilde ze (had haar moeder ook al aangegeven dat ze dit zeer leuk vond) even een filmpje kijken. Dacht dat ze daarbij wel in slaap zou vallen. Nee dus.

De horreur!

Stomme filmpjes!!!

Zo'n YouTube-familie die werkelijk alles online zet. Dagelijks. Nou ja, niet echt, want alleen maar happy de peppie en kijk ons eens klef en gezellig zijn met elkaar. Van die filmpjes kunnen ze leven. Want zo populair, iedereen (en ik dus ook) draagt door het kijken naar die filmpjes (kennelijk verslavend) mee aan het vergroten van hun inkomsten. En daardoor wonen ze nu in een grote vrijstaande villa.

En nu wil ze ook een zwembad, het kind. Liet haar nog wel de foto zien van het opblaasbadje van vorige zomer. Oh ja.. Kan je zeggen dat jouw oma ook een zwembad in de tuin heeft. Tsja...is natuurlijk geen indoor zwembad met sauna and room for a pony.. 

Maar hoop vandaag gisteren het kind (die alweer stukken vrolijker is, geen koorts meer en ook geen droopy eyes) van die familie weg te houden. 

Want man man man...wat een verschrikkelijkheid. Dat je je vergaapt aan het leven van anderen, maar waarvan ieder weldenkend mens zich toch werkelijk moet afvragen of het vooral voor hun vier kinderen wel gezond is. Constant gefilmd worden, constant 'leuk' moeten zijn, er netjes en gekamt en gepoetst bijlopen en dat je gaat denken dat alles wat je doet heeeeeeel belangrijk en interessant, zelfs iets smaakmakend voor 'de cultuur' is. En die kinderen hebben geen zeggenschap over hun optreden online. Staat over honderd jaar nog te bekijken her en der en door iedereen.  Geld verdienen aan en over de rug van je kinderen. Bah!

Mijn kleindochter maakte vangisterenochtend vroeg direct al waaiers van papier voor haar zusje, moeder en vriendin van school. Lekker vouwen en plakken. Lange leve de lijmstift van de H ema. En knipte mooie plaatjes uit. 

Ik lakte haar nagels in verschillende kleuren. En ze leefde zich uit aan het make-up speelgoedsetje nog van Kerstmis, wat hier nog stond. Oogschaduw onder de ogen uiteraard. Je bent trendsetter of niet.

Speelt schooltje met spulletjes. 

Zo direct even kijken of het droog is en we niet wegwaaien, dan gaan we naar de speeltuin hier in de buurt (om de hoek hahah). Even een frisse neus halen. GEEN youtube gedoe. Ik werd gisteren tureluurs van het helikoptergedrag van smoeders. 

Maar eerst een huis met een deur en een balkon en trap naar buiten maken van lego en duplo. En ondertussen fantaseert ze er weer een verhaal omheen, al bouwend. En die fantasie, dat is iets waar je je hele leven profijt kan hebben. Geen voorgekauwde filmpjes.

Even lunchpauze met poffertjes (het sneeuwt Oma!) en voor mij een volkoren bolletje en dan toch die verschrikkelijke familie. 1 filmpje heb ik beloofd en dan klaar en hup verder met onze eigen fantasie. Grenzen aangeven al vroeg aanleren. :)

Niks hiervan gefilmd en al helemaal geen geld aan verdiend. Onze eigen veilige wereld. 

Nu ben ik zelf hangerig en snottebellen, die in mijn hoofd blijven zitten, niet lekker loskomen, dus zal wel aangestoken zijn. Moet ik zelf maar een beetje lief zijn voor mijzelf. Wilde helemaal mijn bed niet meer uit en ook nog gezeik met de laptop van mijn werk, dus gaf ik mijn portie aan Fikkie. Klaar ermee.