Op mijn werk heb ik een collega die een tijdje terug verhuisd is. En ze schept er kennelijk genoegen in om ons te laten weten hoe duur dat is. En hoe goed zij en haar man zich dat kunnen veroorloven. Want dit moest nieuw en kost zoveel en dit moest nieuw (noemde bedragen). En natuurlijk omdat nieuwe huis groter is, nog meer meubelen aanschaffen. En alweer kregen we van alles ook het prijskaartje te horen.
Leuk dat ze dankzij de overwaarde van hun vorige woning zo ruim zitten, maar om dat nou zo te etaleren? Waarom heeft ze dat nodig?
Niemand reageert dan daarop. Ik verbaas me over dat gedrag. Is dat nou nodig?
Ook herinner ik me dat zo opgaf over hoeveel haar echtgenoot elke maand verdient. Nou fijn meid. Ook fijn dat jij daardoor 3 dagen kan werken. Ze viel een beetje (bij mij althans) door de mand toen haar goedverdienende echtgenoot twee maanden zijn salaris niet op tijd betaald kreeg. Meteen probleem en dan kon de vakantie niet doorgaan. Och germ. Ik zou bijna voorstellen doe eens een training budgetteren.
Haar leven staat zo te zien mijlenver af van de clienten van ons. Die ze vaak dom noemt en eigen schuld. En dat, dat begrijp ik dan weer niet. Een gebrek aan empathie denk ik of retebang dat zij ook in zo'n positie komt.
Want ook haar kan precies overkomen wat clienten is overkomen. Man heeft midlife crisis en heeft jongere vriendin en doei echtgenoot. De boel moet verdeeld worden, weer verhuizen, zij kan dan de hypotheek niet betalen met 3 dagen werken en daar ga je. En hij heeft geen tijd voor co-ouderschap met zijn belangrijke werk, dus één keer in de veertien dagen een weekendje bij papa. Goed voor de band.
Of ex betaalt opeens de alimentatie niet meer. Geen zin in, geen geld meer voor. Gat in je begroting. Of man heeft gokprobleem en jaagt het hele gezamenlijke spaargeld er door heen.
Een beetje de arrogantie van de jeugd; dat gaat mij niet overkomen. Zelfs een zus van mij riep dat blijmoedig. Tsja...en dank u wel.
Trouwens, om mijzelf een beetje op te peppen heb ik heel bewust geshopt in eigen kledingkast. Kocht vorig jaar een zwarte pantalon. Maar droeg die slechts één keer. Naar de verjaardag van een vriendin.
Was het niet eens tijd om opnieuw te kijken of de broek toch niet geherwaardeerd kon worden?
Nieuwe combinatie, alles in de kast hangend maar anders gecombineerd. Et voila. Leuk, voelde goed en krachtig en ik kreeg complimenten her en der. (Wat?? Dat oude ding...(lees, zelfgemaakt en zeker 20 jaar oud). Ik zei oprecht: Dank je wel. En de achtergrond info hield ik voor mijzelf.
Dat geeft ook weer kriebels om misschien weer wat zelf te maken (en ontwerpen). Lekker bezig en minder tijd om alles te analyseren wat er zoal gebeurt.
Maar eerst de sjaal afmaken voor jongste kleindochter. Gaat heel langzaam en dan wil ik ook nog wantjes erbij maken.
Doorbreien dus maar.
Bij mij op het werk ook een collega die een nieuw huis gekocht heeft. Hoe anders heeft zij er over verteld: wel blijheid over de overwaarde waardoor ze een leuk nieuw appartement kon kopen, maar ze deelde met ons ook de stress van de verhuizing. Een paar maanden geleden nodigde ze ons dan uit voor de housewarming in haar nieuwe appartement. Ze had het al mooi ingericht en we gunnen het haar allemaal. Zo kan het ook :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke reactie van Petra. En inderdaad zo kan het ook.
BeantwoordenVerwijderenDergelijk pocherig gedrag is inderdaad niet zo fijn.
BeantwoordenVerwijderenIn Drenthe en vermoedelijk in het hele Nedersaksische taalgebied, kennen we de uitdrukking "Klagers gien nood, schroeters gien brood". Gezien de ophef die gemaakt werd over het te laat betalen van het salaris lijkt me dat ook bij jouw collega tot de mogelijkheden behoren.
BeantwoordenVerwijderenJe zult uit de context wel begrepen hebben dat een schroeter een pocher of (grote) opschepper is. Het type "Lang leve ikzelf
Het lijkt me dat mensen die zo 'duur' doen diep vanbinnen heel onzeker zijn.
BeantwoordenVerwijderenmensen die zo hun dingen/geld etc etaleren neem ik echt niet serieus, bla bla bla. Ik zeg wel altijd: "wat leuk voor jullie" en denk er verder het mijne van. Je weet nooit wat er achter iemands voordeur werkelijk aan de hand is, hoogmoed komt voor de val denk ik dan maar
BeantwoordenVerwijderenMijn broer vertelde ooit dat hij een nieuw bankstel had gekocht en noemde het merk , waarbij ik dan had moeten weten dat het om een exclusief merk ging n..l. een Rolf Benz huh ken wel Mercedes Benz en onder de indruk moeten zijn . Toen ik niet onder de indruk was ging hij me vertellen hoeveel de bank gekost , daar was ik wel van onder de indruk maar meer omdat de bank voor geen meter zat en ze er maar met 2 mensen fatsoenlijk op konden zitten, dus moesten er nog stoelen natuurlijk van het zelfde merk bijgekocht worden want ze waren met zijn vijven . Dat iemand dan zoveel geld neerlegt alleen om aan de buitenwereld te laten zien hoe goed je het wel niet hebt daar kan ik niks mee. Zelf had ik toen ,net gescheiden en niet te veel te besteden, een lekkere bank gekocht bij de kringloop niet alleen goedkoop , maar het zat en lag heerlijk. En had voor geen goud willen ruilen.
BeantwoordenVerwijderen