Pagina's

vrijdag 18 juli 2014

Vliegtuigvoorgevoel

Zat gisteren de hele dag al heel erg slecht in mijn vel; dit terwijl de zon schijnt, alles goed gaat op de meeste vlakken en dan toch dit unheimische gevoel. Ik kan het niet plaatsen, ik snap het niet en het is niet dat ik chagerijnig ben of depressief. Maar zit de hele middag binnen met de gordijnen dicht.

Hoor ik dat er een vliegtuig wat van Schiphol is vertrokken is neergeschoten boven Oekraïne, met veel Nederlandse passagiers aan boord.

Nu snap ik het.

Mijn gedachten gaan uit naar de familie van de passagiers en de bemanning.

Lees dat er her en der afschuwelijke foto's opduiken van dode passagiers en ik mag toch hopen dat niemand op twitter, facebook of tv zijn of haar zoon/dochter/moeder/vader herkent. Zo respectloos.



5 opmerkingen:

  1. Hey lieverd ik snap dat t voor jou nog meer indruk geeft omdat je zoon piloot is, dan komt t veel dichterbij. Vreselijk en heel eng. Ik hoop dat je er vandaag toch een leuke dag van kan maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is een vreselijke ramp.
    Smakeloos die foto's, ik kijk ze niet.
    (heb mijn Fly away logje inmiddels verwijderd)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik denk als je een rotgevoel krijgt als er ergens op de wereld iets vervelends gebeurd je je continue rot zou moet voelen....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Al jaren lang heb jij voorgevoelens met vliegtuigongelukken en je zoon is piloot.
    Ik word hier wat angstig van.
    Wat is dat toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niks hoor; gewoon onzin kennelijk :) De staatloterij kan ik ook al niet voorvoelen!

      Mijn zoon zegt altijd dat als hij ooit omkomt tijdens zijn werk, dat hij dan wel heeft gedaan wat hij het liefste wil.

      Verwijderen

Commentaar wat kwetsend of gewoon stom is haal ik weg. Mijn blog is mijn veilige plek.