En kan dan een dagje heen en weer, op en neer en vice versa reizen. Dat geeft me een gevoel van vrijheid. Dat ik toch nog 'reizen' kan.
Helaas gaat me dat deze week niet meer lukken, want er is een staking bij het Openbaar Vervoer, dus er rijdt geen bus naar een station. En neen, op de fiets is nog steeds geen optie. Al heel lang niet, want station staat en stond al heel lang bekend als bekende jatplek. Mijn kinderen zijn er al diverse kwijtgeraakt. En de rest van de dagen heb ik ook afspraken staan, dus dan is reizen ook al geen optie.
Dinsdag voelde ik me zoals G. Joling altijd zegt 'dat hij de kracht' er niet voor had, om te reizen en ik moest thuisblijven voor een afspraak, daarna te kort tijd om nog iets 'leuks' te verzinnen.
Vandaag wel kracht, maar geen vervoer, morgen weer een afspraak en nou ja...om een lang saai verhaal kort te maken, heb in de familiekring gevraagd of iemand dat kaartje wilde hebben en kon gebruiken, dus kaartje vanmiddag per post verzonden.
Jammer de bammer dan maar.
Vanochtend ben ik nog even binnen gaan zitten, want vond het frips in de tuin. En pas in de middag brak de zon door en dreven de wolken weg.
Verder een afspraak verzet die ik al verzet had, wantmoet wil mijn dochter uit de brand helpen die opeens hoorde dat een oppas toch niet kon. Tsja..die dame heeft een historie van onbetrouwbaarheid, maar goed, het is aan mijn dochter om daar wat van te zeggen of daar wat mee te doen.
Uit de bibliotheek haalde ik een mooi boek van Brene Brown: Verlangen naar Verbinding. Met als ondertitel "Er echt bij horen en de moed om alleen te staan".
Die titel en de schrijfster waren al uitnodigend. Na te denken waarom je/ik zo graag ergens bij wil horen, terwijl ik merk dat ik ook maar al te vaak liever me niet wil aansluiten. Geen groepjesmens ben, niet bij clubjes hoor, niemand die uitroept dat ik zijn/haar beste vriend ben of zijn of haar nummertje Een en dat ik vaak afwijkende meningen heb.
Dus moet ik er in ieder geval voor zorgen dat ik lid ben van mijn eigen Fanclub, met maar 1 betalend lid.
Lijkt mij zo.
En kan me vinden in wat Groucho Marx ooit zei toen hij zijn lidmaatschap opzegde van een mannenclub:
Vandaag wel kracht, maar geen vervoer, morgen weer een afspraak en nou ja...om een lang saai verhaal kort te maken, heb in de familiekring gevraagd of iemand dat kaartje wilde hebben en kon gebruiken, dus kaartje vanmiddag per post verzonden.
Jammer de bammer dan maar.
Vanochtend ben ik nog even binnen gaan zitten, want vond het frips in de tuin. En pas in de middag brak de zon door en dreven de wolken weg.
Verder een afspraak verzet die ik al verzet had, want
Uit de bibliotheek haalde ik een mooi boek van Brene Brown: Verlangen naar Verbinding. Met als ondertitel "Er echt bij horen en de moed om alleen te staan".
Die titel en de schrijfster waren al uitnodigend. Na te denken waarom je/ik zo graag ergens bij wil horen, terwijl ik merk dat ik ook maar al te vaak liever me niet wil aansluiten. Geen groepjesmens ben, niet bij clubjes hoor, niemand die uitroept dat ik zijn/haar beste vriend ben of zijn of haar nummertje Een en dat ik vaak afwijkende meningen heb.
Dus moet ik er in ieder geval voor zorgen dat ik lid ben van mijn eigen Fanclub, met maar 1 betalend lid.
Lijkt mij zo.
En kan me vinden in wat Groucho Marx ooit zei toen hij zijn lidmaatschap opzegde van een mannenclub:
Dear Board,
I don’t want to belong to any club that would have me as a member.
Sincerely yours,
Groucho Marx.
Foto van Pixabay
Hier een asprirant lid....
BeantwoordenVerwijderen