Oppas duty

Vandaag en morgen doe ik een rondje inval-oppassen. Dus dacht ik na over hoe ik op tijd mijn mijn dochter kon zijn (gelukkig geen OV-stakingen), maar gisteren liet ze weten dat ze haar dochter vandaag hier brengt.

Ook goed, maar dan moet ik echt even door mijn huis op kniehoogte lopen en als een kind van 1,5 denken. En dingen weghalen die op grijphoogte liggen en gevaarlijk kunnen zijn.

En zag de laatste keer hoe blij het kind met niks kan zijn. Gewoon 1 bal en de hele middag spelen op haar balkon. Dus de overvloed aan speeltjes (dat krijg je vanzelf als je een eerste kind krijgt en veel vrienden en familie hebt..iedereen neemt een knuffel of speeltje mee, maar dat is dan al snel zoooo veel) en eigenlijk taalt ze daar niet naar. Niet met alles tegelijk speelt ze. En soms ook wel, maar dan is het een soort van Knuffeltjes-tsunami.

Ik heb een oud (afwas)teiltje buiten gezet en net toch maar wel een emmertje met schepje en harkje en zeefje gekocht, want in de schuur vond ik alleen nog maar een oud groen emmertje van mijn kinderen. Op een gegeven moment geef je dingen weg of in mijn geval bracht ik veel naar de kringloop. Maar dat emmertje is gewoon leuk. Doe ik straks wat water in het (afwas)teiltje en kan ze lekker met water spelen. En het liefste zou ik een klein zandbakje voor haar maken. Lekker in zand spelen met water. Dat is toch het allerheerlijkste.

Zag een filmpje dat een een vriendin en haar moeder haar mee hadden genomen, tijdens de oppasdag, naar een grote zwemplas in de buurt en daar liep ze met een bal, onbevreesd het water in en uit.

Dan vind ik mijzelf een enorme zeikerige en vooral voorzichtige of misschien ook wel overvoorzichtige of zelfs neurotische Oma, maar ik zou zo'n klein kind niet zo het water in laten. Als ze maar een beetje op haar moeder lijkt - en dat lijkt ze - is ze avontuurlijk en zo weg.

Foto van Pixabay

Vooruit er waren twee volwassen op 1 kind en ik ben gewend om altijd in mijn uppie op mijn kinderen te moeten letten, maar kinderen en water is een gouden en een gevaarlijke combinatie.

Sowieso trek ik dat niet, met een wandelwagen op de oever, de spullen erin en dan ook nog met kind het water in. Wie let er op de spullen. Klein traumaatje omdat er vroeger wel eens bij die zwemplek dingen gejat zijn. Terwijl je gezellig met je kinderen aan het genieten bent in het water.

Maar zo meteen komt ze en mag ik weer een paar uur oppassen. Dus alles wat ik nu nog kan doen, waarbij je niet kan opletten, heb ik gedaan. Inclusief blog schrijven. Want kleinkind staat de hele dag aan. Dus moet mijn aandacht 100% op haar gefocussed zijn. Vind ik. Als voorzichtige en wellicht overvoorzichtige Oma. Of gewoon neuroot.