Pagina's

woensdag 4 december 2019

Geef van je overvloed

Alweer teruglezend op het blog van Annemiek, ben ik dankbaar dat het me goed gaat. In mijn kop, maar ook dat ik zie dat ik lieve familie om me heen heb - vooral mijn kinderen - en vrienden die om me geven. Dat ik nog steeds niet onder de brug hoef te wonen (met of zonder geit) en in de ochtend naar mijn klerenkast kan staren welke van mijn 4 truien ik nu eens aan zal doen. En met welke accessoires - sjaal, oorbellen. Oftewel dat ik nog keuzes heb! En fijn te merken dat de hoge schoenen die ik vorig  dit jaar naar mijn broer aanhad naar het koude Finland en mijn tenen afknepen, nu beter lijken te zitten dus ook aankunnen. Kan ook zijn omdat het -12 was overdag natuurlijk. Dat afknijpen. En ook omdat ik het papier om de vorm te bewaren in de doos er nog in liet zitten.

Maar ook dat ik niet hoef te schuilen omdat er oorlog is, of dat het onveilig in mijn leefomgeving is door de buurt of buren. Of een partner die me het leven zuur maakt of mijn lichaam misbruikt.

Dus dat kleine stukje persoonlijke onveiligheid in de vorm van niet weten aan welke nukken van de participizzawet ik me moet onderwerpen of me verweten gaat worden en dus besloten heb om toch maar gewoon door te gaan met solliciteren, dat is maar een klein ding. Het is ook maar net hoe groot gewicht ik aan die plicht hang.

Ben gisteren begonnen met wat kleine kerstspullen (een schattige foto die ik ooit op de kringloop vond uit de jaren veertig van een kindje met een pinguin) op mijn buffet te zetten en de herfstversieringen en bloemen weg te halen (makkelijk hoor met nepbloemen en gedroogde takken). Als Sint het land uit is, mag ik los. Uit de voorraad.


Afbeelding van Pexels via Pixabay 


En dan denk ik ook aan mensen die niet weten hoe de dag van morgen eruit ziet. Zoveel onzekerheid en daardoor hoge stress. Dus eet ik gewoon liever nog een hele week (versgemaakte) soep en geef wat van mijn overvloed aan de Kerstaktie van Annemiek - zonder strijkstok en gewoon mensen hier in Nederland die het moeilijk hebben.

Stort je bijdrage op IBAN NL14 RABO 0173658903 van Consuminderhuis Parkstad te Landgraaf. Zet er maar Kerstactie bij….



10 opmerkingen:

  1. Het is inderdaad relatief. De vriendin van mijn dochter woont in Libanon, en voelt zich totaal niet veilig met de dreigende burgeroorlog. Het contrast met ons leven hier is enorm...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik las het al bij Vlasje en ga iets storten

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lief van je, ik ga het ook doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind het zo bijzonder hoe jij altijd aan een ander denkt. Kijk eens in de spiegel en zie hoe bijzonder jij bent. dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helemaal met je eens!
    De (bijbelse) spreuk: “laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet “ is op jou en deel van de reagerende mensen beslist niet van toepassing!
    Je had ook gewoon naar het blog van Annemiek kunnen verwijzen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een flauwe reactie!
      Trek het je vooral niet aan, gematigd optimist!
      Een hartelijke groet van Jo.

      Verwijderen
  6. wij hebben in nederland nog zoveel te geven, we hebben het zó goed, maar tevreden zijn met iets is ook een kunst hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat goed dat je dit onder de aandacht brengt! Wat een verhaal!
    Ik heb gelijk iets overgemaakt!

    Liefs Petr@

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wij hebben het niet rijk maar hebben zeker wat overgemaakt naar parkstad.
    Als iedereen wat zou afstaan was er een stuk minder 'armoede'in de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. NL schijnt in de top 10 van welvarende landen te staan maar als je naar de inwoners kijkt, zie je de welvaart er niet aan af. Dat er hier uberhaupt nog mensen wonen die onder het minimum leven...Schrijnend.
    Lief dat je hen een stem geeft!

    BeantwoordenVerwijderen

Commentaar wat kwetsend of gewoon stom is haal ik weg. Mijn blog is mijn veilige plek.