Pagina's

vrijdag 12 maart 2021

10 minuten afspraak

Had online een 10 minuten afspraak geboekt om bij de Blokker te mogen winkelen. Had al online gekeken om het thuis te laten bezorgen, maar wat ik nodig had was niet zo duur en de verzendkosten zouden dan 25% van de aankoop bedragen. Beetje zondegeld. Dus bedacht ik dat ik dan net zo goed even een stukje verder kon fietsen dan mijn eigen wijk en kijken of ze dat product daar op voorraad hadden en het zelf ophalen. Meteen ook beweging en een uitje! Zat me de hele ochtend al erop te verheugen. Als je het uitje noemt is het meteen veel aantrekkelijker. 

Het was heel erg rustig. Ik was (uiteraard, ik haaaaat te laat komen) op tijd en mocht nog voor mijn tijdvak de winkel in, want er was toch niemand. Zalig even struinen, veel kijken en maar weinig kopen; dat ene ding alleen maar. En beseffen dat de verleiding van winkelen vooral ligt in impuls aankopen. Toch dat ene leuke paasdingetje, toch die fijn uitziende...maar ik heb niets nodig. Want nog servetten op voorraad. Geel gekleurd. Paaseieren maak ik zelf wel. Waarschijnlijk alleen voor mijzelf als we dan nog steeds in Lockdown zitten. 

Maar wel heerlijk om zonder iemand anders die net in hetzelfde gedeelte wat nodig heeft,  rustig door de paden te kunnen lopen. Ik snap wel dat ze van 2 klanten per 10 minuten en dat over de hele dag verspreid niet winter doorkomen. Maar stel dat je thuis al hebt gekeken en dan sowieso wat koopt. Want ik zelf ben van het type Kijke Kijke, maar (toch maar) niet Kope.




Daarna naar het Kruidvat. Potje mineralen gehaald en de rest laten staan, want die aanbiedingen van 2 halen 1 betalen, zijn er iedere maand. Dus die verleiding kon ik makkelijk weerstaan. Wel even bij hun oorbellen gekeken, maar niet echt mijn smaak. En te druk in de winkel, dus la maar. 
Door naar de schoenmaker; had een vraagje over een drukknoop van mijn nieuwe jas, die met de val van de fiets beschadigd is en niet meer drukt. Dus jas hangt nu half open. Dat voelt nogal koud en armoedig. (Note to self: koop nooooooit een jas met alleen drukkers als sluiting. Rits en drukkers is zoveel beter).
Nee...moet ik bij een kledingreparatiezaak zijn. Hij deed alleen schoenen, tassen etc. Maar blij dat hij open was en ik het kon navragen.
Ook nog even snel naar de supermarkt, maar ook daar was ik het al snel zat. Teveel keuzes en eigenlijk iedere keer me afvragen of het echt wel nodig was. Of impuls of verleiding. Naar de kassa en wegwezen!

Thuisgekomen eerst mijn voordeurbel weer bellend gemaakt. Simpel, want de batterijen moesten vervangen worden en die had ik nog op voorraad wist ik. Dus bij de Blokker niet - voor de zekerheid - ook nog batterijen meegenomen. Vond dat ik dan maar van de week of zo nog een keer zo'n 10 minuten afspraak moest plannen. Die paar dagen zonder bel overleefde ik ook nog wel. 

En de nieuwe keukenweegschaal in gebruik genomen. De oude had vorige week de geest gegeven. Het lipje waar batterijen in moeten, pakte niet meer want afgebroken. Ook niet met plakband of zo te fixen.

Blij dat ik geld terugkreeg van mijn energieleverancier. Dat gaf ruimte in het hoofd en budget. 

Eerst de verpakking eraf peuteren, het plastic verwijderen en het batterijenvakje openschroeven met een mini-parkerschroevendraaier, die ik gelukkig al voor mijn voordeurbel oefening op tafel had liggen. Van die hele fijne soort van horlogemaker schroevendraaiertjes. Ook dat lukte en het plastic lipje van de batterij gehaald et voila..het werkt. Yes!

Had van te voren al overal gekeken wat de prijzen zoal zijn. Mijn oude weegschaal had ik driehonderd jaar geleden bij de Lidl gekocht, uit zo'n bak. En gelezen welke wel en niet goed bevielen dus kwam op dit degelijke Duitse merk uit. 

Nog een stapeltje slopen gestreken. Alles weer vers in de kast kunnen leggen. Zalig gevoel. En toen was het nog maar halverwege de middag. Dat voelt prettig; dingen gezien, dingen gedaan. Een productieve en fijne dag. En oh ja...nog voor de regen weer thuis.

Oh ja...voor diegenen die me heel lief en bezorgd adviseerden om de spullen voor mijn werk toch echt te declareren; ik krijg een onkostenvergoeding en uiteraard let ik op dat ik niet meer uitgeef dan die vergoeding, maar met een paar bloknotes zal me dat de kop niet kosten. Ik ben niet geheel blue en werk al meer dan 40 jaar he.






5 opmerkingen:

  1. Och jee, dat is nu precies de reden dat ik het tot nu toe niet durf om een tijdsvak te reserveren: ik houd ook van kijken, heb niet echt iets nodig en denk dat ik dan een tijdsvak bezet houd voor anderen die wel wat nodig hebben. Ook ben ik bang dat ik te weinig uitgeef voor wat de winkel nodig heeft/verwacht....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Cellie,

    heerlijk! 💚 Wat een dag...
    Je hebt het zo'n beetje hetzelfde gedaan als ik.
    Ik geniet er ook van.

    Ik mis natuurlijk wel de vrijheid om zo even binnen te kunnen lopen, maar ja... ik ben al blij met de 10 minuten.
    Volgende week moet ik , nou ja... "moet", naar de HEMA. Maak alvast een lijstje. Maar de HEMA is verhuisd en alles staat op een andere plek, dus of ik het bionnen 10 minten haal?
    We zien wel.

    Prettig weekend, Marlou

    BeantwoordenVerwijderen
  3. (Laatste zin): Het was niet rottig bedoeld hè? Ik reageerde zo omdat ik soms wel eens zie dat je de neiging hebt om jezelf weg te cijferen - en da's nergens voor nodig: je bent vást een goede werkkracht, ze mogen blij met jou zijn (net zoals jij blij bent met je baan - maar dat moet je je werkgever maar beperkt vertellen....)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben ook altijd ruim op tijd omdat ik nooit te laat wil komen. Deze week heb ik 10 minuten boodschappen gedaan bij de Action. Dat ging goed, maar ik vond het niet iets wat ik gauw nog een keer zal doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik moet je zeggen dat het mij verlamt en ik vind het ook raar.
    Liep laatst door een winkelstraat, zag alle winkels open en niemand binnen.
    Ik vroeg of ik even snel pedaalemmerzakken kon pakken van een bepaald merk bij Blokker maar dat kon niet, eerst bellen en een afspraak maken, 4 uur van tevoren.
    Ik combineer het altijd met boodschappen doen en vind het moeilijk vooraf in te schatten hoe lang dat duurt. De tussentijd invullen door ergens koffie te drinken gaat ook niet.
    Wat een waanzin, waar zijn we in terecht gekomen.
    En we doen er ook gewoon als makke schapen allemaal aan mee, alsof het gewoon is. Het is echt niet normaal, ook geen nieuw normaal, het is angst zaaien.

    BeantwoordenVerwijderen

Commentaar wat kwetsend of gewoon stom is haal ik weg. Mijn blog is mijn veilige plek.