Nergens.
Maar met de trein ook nergens. Wilde naar mijn moeder en nam de Intercity. Die stopte op een stationnetje, maar niet volgens dienstregeling.
Gestremd. Allemaal uitstappen en neem de stoptrein maar die over een half uurtje komt. Ook die kwam niet. En de volgende. ook weer een half uur later, ook niet. En bekeek ik de NS app was het onduidelijk wanneer er weer gereden kon worden. Pas toen ik thuis was, las ik onderstaande.
Zag mijzelf alweer heel lang ergens moeten wachten tot er niets kwam en pas uren later er weer treinen reden. Dus snel naar het andere perron en daar de stoptrein terug genomen. Die ook vertraagd was.
En heel heel druk op het busstation, want precies op de tijd waarin shifts eindigen en beginnen. Dus ook maar een te volle bus zonder mij laten vertrekken. Want dat trok ik even niet. Geplet worden.
Mijn hele energie en zin was weg inmiddels. Al meer dan drie uur onderweg en nog niets bereikt!
Zo jaag je mensen wel de auto in natuurlijk.
Moeder gebeld en die snapte het. Nog wel even leuk gepraat (en dan een aantal keren hetzelfde verhaal horen met dank aan Alzheimer) over tuinieren, iets wat mijn moeder nog altijd heel graag doet. Of gewoon in de tuin kunnen zijn.
Kan niet wachten tot ik voor mijn werk weer op de trein sta te verlangen.
Door jouw verhalen begrijp ik,wat een puinhoop het OV is
BeantwoordenVerwijderenIk moest gisteren direct aan je denken toen ik het bericht las...en dacht: je bent gelukkig vrij op woensdag. Moet je niet vrijwillig op pad gaan natuurlijk 😁 Wát een énorme puinhoop
BeantwoordenVerwijderenDat is echt frustrerend, 3 uur onderweg en dan nog nergens heen geweest... Daar wordt een mens niet blij van...
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat je nog wel even kon bellen met je moeder.
groetjes, Alice K.