Was al tijden geleden dat ik iets zelf maakte. 1,5 jaar geleden volgens mij, een jurk voor een bruiloft van een collega waar ik uitgenodigd was.
Toen kreeg ik (of zocht ik uit) als welkomstbonus begin dit jaar een naaimachine van mijn nieuwe energieleverancier, maar toen zonk de moed om op welk manier dan ook te naaien helemaal in mijn schoenen. Mijn oude naaimachine die ik al kocht toen ik nog thuis woonde stikte steeds onregelmatiger en ik wilde heel graag een nieuwe naaimachine. Dus die bonus kwam goed van pas.
Tot ik een tijdje terug op een stoffenmarkt voor een prikkie stof kocht en daardoor weer kriebels kreeg. Eigenlijk kwam dat ook door gesprekken met mijn psycholoog over mild zijn voor jezelf.
Dus ook jezelf een goed zittend kledingstuk gunnen. Niet maar met die te krappe (door teveel eten) broek lopen.
Helaas - wat ik voorheen altijd deed was een goedzittend patroon hergebruiken, maar nu dacht ik dat ik een nieuw patroon, uit een oude Knip (bent u daar nog...) wel kon gebruiken.
Fout; was een patroon voor elastische stof en ook, zo zie ik nu pas, heeeel laag op de heupen, een soort yogabroek voor maat 36 en als ik ergens een hekel aan heb is het dat soort broeken. Bij mijn figuur dan.
Als ik al eraan denk zie een bouwvakkers-decolletee van heb ik jou daar ontstaan en ook de voorkant zit de broek dan voor geen meter. Daar heb ik gewoon teveel buik om in te moeten stoppen. Dat gaat dus lelijk zitten en oncomfortabel.
Dus nadat ik alles al had geknipt en genaaid merkte ik dit pas. Bummer de bummer. Nou ja...niet miepen met je lapje van € 4,--.! Nu moet ik dus creatief verlengen, breder maken en weet ik veel en zat een broek worden waar ik altijd wat overheen draag. Oh ja...zoals al mijn broeken.
Dus naaiende vrouw wat hebben wij geleerd???
Check altijd met een goedzittende broek of het patroon daar op lijkt en zo niet, teken zelf je patroon, op maat. Jouw maat. Gun jezelf een fijne broek. Of twee. Of drie..Of doe eens gek; vier.
Als ze allemaal 4 euro kosten dan is er nog geen man overboord toch??
Nu even lunchpauze en dan zo met frisse tegenzin verder.
En lachen toch....ben ik weer even mindfull bezig geweest.
Jij schrijft het ik heb het, ingekakte naai-aspiraties. De kinderen willen sowieso geen zelfgemaakt spul meer en ik...nou ja het machien is stuk.
BeantwoordenVerwijderenmooi excuus
Ik heb nog een tijdje op de hand genaaid(net als Coco Chanel ;) ) maar ook dat kakte in. Doe nu even andere dingen. Ben heel benieuwd naar jouw broek( ik zit nml ook met een buik die ik voorheen niet had, dus mijn oude patronen die pas ik niet meer :(
Ik heb een (prive) vraagje, kan ik je mailen?
BeantwoordenVerwijderenGroet Linda
citroenvlinder60@ hete meel punt nl
BeantwoordenVerwijderenAl had ik een goed patroon, dan zou ik nog niet weten hoe ik een broek in elkaar moest zetten! Heb geen naaimachine ook, maar 't zou wel makkelijk zijn als ik het wel zou kunnen, want dan kon ik inderdaad wat onhandige figuurkenmerken (ik heb nogal een dikke maag, wat erg lastig is met kleding kopen) bedekken.
BeantwoordenVerwijderenSucces met je probeersels.
Ik heb 4 jaar naailes gehad en bij mij gaat het ook wel eens mis, hoor. Maar ook ik koop voornamelijk goedkope stoffen, dus als ik iets verpruts is het minder pijnlijk.
BeantwoordenVerwijderenHaha die eerste zin vind ik hilarisch ;-)
BeantwoordenVerwijderenEcht knap dat je kunt naaien, dat is aan mij niet besteed.
Ooit heb ik op naailes gezeten, maar toen ik een rits in moest zetten (met het ritsvoetje, waar je vinger dus onder kan) naaide ik in mijn vinger. Van de schrik trok ik terug en de naald brak. Dat werd een dokterbezoek om het stukje naald eruit te halen. De dokter vond dat erg leuk, beter als verkouden mensen onderzoeken.
Je bent goed bezig hoor!
Groetjes Petr@