Boeien...ga toch snoeien!!

Niet in mijn budget, want dat is niet veel meer verder te snoeien; volledig kaal al. Maar wel lekker in de tuin. Een, of eigenlijk meerdere klimopplanten waren tot polsdikke takken uitgekronkeld en die bleven natuurlijk maar groeien en groeien en drukten een hekwerk kapot. Nu zit mijn groenbak vol en moet ik tot eind van de week geduld hebben om dan weer verder te snoeien.

Nadat ik eerst nog even lekker wat planken had gezaagd van de frontjes van een waaibomenhouten kastje wat nu buiten staat en eerst jarenlang binnenstond en daardoor al een lekker voldaan gevoel had. Wil er alleen nog een plastic laagje overheen doen, dan blijft het dit jaar nog wel behouden voor gebruik.

En mijn straatje met zout bestrooid, wat ik leerde van De mijmeringen van Annemiek van Deursen.

Heb ik daarna ook nog maar even mijn tuinmeubels geschuurd. Lichtjes, want er hoeft alleen lazuur (of zoiets) op. Ook straks nog maar even doen. Dat heb ik nog in de voorraad van vorig jaar gelukkig.

"Even"..... Wat ik wel merk, dat hoe minder ik twijfel en aarzel en uitstel, hoe meer er uit mijn handen komt. Niet te lang nadenken, maar simpelweg gewoon beginnen. En ja, dan kan het fout gaan, maar nou en?? Niemand die het ziet en niemand die er commentaar op heeft. Het plezier wat een afgemaakt karweitje me geeft is meer dan een heitje waard. Dat mijn armen onder de krassen zitten van allerlei takken is alleen maar een bewijs van dat ik lekker gewerkt heb.

Dus Oei, ik snoei.

Maar zonder snoei geen groei.

Het lijkt wel alsof ik als dichter bloei!

Natuurlijk is het ook nog heel erg fijn dat ik de hele dag lekker buiten in de zon kan zijn. Gratis. Vitamine D opbouwen en ontspannen in de zon. Boek doorbladeren over kleurrijke inrichtingen in wat een vriendin zei over mijn inrichting Eclectische stijl. En weer inspiratie opdoen. Hoe kan ik dingen veranderen, zonder naar een meubelboulevard te hoeven. 

Heb al wat zaken weggehaald, anders neergezet en kritisch bekeken. Nu heb ik met de nieuwe bank een heel keurige bank, een grote mensen bank zeg maar. Dus die wil ik nog wel oppimpen met iets. Kussens en een lekkere plaid of zoiets. Komt vanzelf wel die inspiratie. Voorlopig ben ik al blij DAT ik inspiratieprikkels heb. 

Ooit was ik bij onderstaande overheidsinstelling omdat dit een klant van mij was en kreeg van mijn contactpersoon een rondleiding, want hij was zeer trots op zijn werkomgeving. 

Ook inspirerende ruimten op een plek waar ik die niet verwacht had.