En alweer vrijdag

Handig; kon tijdens het naar huis reizen om de rest van de dag thuis te werken even een zeer korte pitstop maken om iets aan mijn dochter te overhandigen, die vlak bij een bushalte werkt. Waren de dametjes vergeten tijdens hun logeerpartijtje. Maar misten het niet, want waren nu bij hun vader (co-ouderschap).

Daarna weer snel de volgende bus pakken, de fiets en dan thuis laptop weer uitpakken alles klaarzetten en verder werken. Vond het alweer nogal chaotisch. 

Maar weet wel dan ik heel veel bordjes draaiende kan houden, gewoon omdat ik goed ben in overzicht houden en weten waar de prioriteiten liggen. Als aan die systemen (waardoor ik overzicht hou) gemorreld gaat worden, dan voel ik me niet senang. Alles moet gewoon lekker werken. Nu, omdat systemen niet werken, ik geen toegang meer heb tot mijn dagelijkse zaken, voel ik me een digibeet. Die er eigenlijk de ballen van snapt. 

Weet dat het niet zo is, werk al heel lang met ICT en in de ICT, maar zo voelt het wel. En zoek het maar lekker weer zelf uit.

Vandaag moest een client erg lang wachten. Alle aandacht ging naar inwerkzaken. Dat er dan ondertussen ook moet worden gekeken of er een client zit, moet nog geleerd worden. Ik weet het wel, maar als ik iedere keer alles gladstrijk, leert mijn stagiaire het nooit.

Het verschil is dat ik nu ook benoem dat dit energievretend is. En dan fijne feedback krijg. De stagiaire vertelde me iets waar ze heel erg verbaasd over was. Snap het helemaal; dat was (en ben) ik ook, maar dat is hoe men hier (goedkoop) werkt. Zolang ik hier werk, gaat het al zo. We geven iedereen vrij en het bedrijf draait op stagiaires. 

Lekker: nog maar één werkdag te gaan.