donderdag 15 oktober 2020

I'm gonna live till I die

 Dat lijkt me wel een mooie grondgedachte, die titel.


Doe ik dat wel dan? En goed genoeg? Ben ik niet enorm tegelijk ook op de rem aan het trappend aan het leven? Dus op halve kracht vooruit. 

Of misschien wel in zijn achteruit als je denkt dat je het 'beste' al hebt gehad. Dat er ook niet meer inzit dan 'dit'. 

Rare tijden. Merk dat sommige mensen om me heen er nu al doorheen zitten. Van het nergens heen kunnen. Of mogen. En dan allerlei zaken opnoemen die zij nog wel allemaal doen en hebben gedaan. Waar ik al heel blij mee zou zijn. 
Het is dus ook maar net wat je 'gewoon' vindt. Of waar je meent recht op te hebben. 

Ambtenaar was trouwens alweer niet te bereiken en belde ook niet terug dus ik stuur mijn stukken naar het algemene info adres, met een verwijzing naar mijn zaaknummer en dan denk ik dat ik maar direct in de weekendstemming daarna moet gaan. Wat dat dan ook inhoudt. 

Hoorde op mijn vrijwilligerswerk dat dit gedrag (niet terugbellen bij terugbelverzoek) vrij 'normaal' is in mijn gemeente. Helaas. 









4 opmerkingen:

klaproos zei

ja dat doen veel mensen niet cellie,
die wachten ... op wat...

ik denk als ik doodgaat dat ik als een tevreden mormeldiertje geleefd heb :-)
klacht indienen bij de gemeente

xxx

KnutzEls zei

Niet terugbellen, zo irritant. Maar je er niet aan ergeren. Dat is niet goed voor lijf en leden. Geniet, want in kleine dingen vind je het grootste geluk. 🍀

Bertiebo zei

Inderdaad, een heel duidelijke en juiste grondgedachte

guusje zei

Tja, ik zal eens aan 2 van mijn (ambtenaren) kinderen vragen wat ze in zo'n geval doen. Mij terugbellen doen ze trouwens meestal wel.