Dus ook werk.
Al moet ik daar nog wel mijn weg in vinden. Het is gewoon ook nu totaal anders door Covid-19. Niet een welkom op kantoor (de werkplek) en dan heb ik ook nog eens twee projecten. Dus
wennen. Aan de bedrijfscultuur. Aan het niet dichtbij kunnen (mogen) komen bij collega's om even 'mee te kijken' op een beeldscherm. Voor mij is zien=doen=snappen meestal. Dan zit het letterlijk in mijn vingers.
Nog niet een duidelijk inzicht in hoe de taken die ik ga doen en tot op heden nog niet heb gekregen, zich zullen ontwikkelen. Veel werk? Gemiddeld? Geen idee. En voor de rest heel veel zelf uitvogelen. Dat kan ik goed, daar niet van. Maar het voelt wel een beetje eenzaam, zo achter je bedrijfs-laptopje.
Dan is die online vergadering waarin je weer mensen ziet even prettig. Niet het gevoel hebben de hele dag onzichtbaar bezig te zijn.
Maar ook besef ik dat ik een enorm luxe positie heb. Dus zeiken of zeuren hoort eigenlijk niet. Want ik heb werk, ben tamelijk vrij in hoe ik dat indeel en ben weinig reistijd kwijt geweest deze eerste weken.
Dat is wel eens anders geweest.
En nog één dagje werken en dan is het alweer weekend!
7 opmerkingen:
Dat is geen zeuren of zeiken hoor, dat is gewoon vertellen hoe je het ervaart.
Voelt dat laatste zinnetje weer prettig?
Ha Cellie,
toch fijn... aan de slag te kunnen.
Ik ben blij voor je, ook al is het aanpassen door de C.
Nu kun je dus ook met recht weekend vieren.
Dus: Prettig Weekend!
X, Marlou
heerlijk blog cellie, je hebt weer weekenden da's toch wel gaaf :-)
Ik vind het elke weer leuk om te lezen dat je een baan hebt gevonden!!!
Een ritme is altijd goed... En ja, zeker op deze manier zal het werken even flink wennen zijn. Hopelijk vind je het wel leuk en zinvol!
Alles heeft zijn ritme, zeker weten. Heerlijk dat je het ritme weer hebt.
Wat een jurken trouwens in die clip. Ik moest er vreselijk om lachen. In die tijd had ik mijn haar trouwens ook zo. als ik dat nu zie. 😂 Neeeeee
Een reactie posten