Leuk om via mijn telefoon naar podcasts te luisteren. Vooral als ik in slaap wil vallen als ik een keertje midden in de nacht wakker ben. Of in de avond nog even luisteren naar iets interessants. Of gewoon een stem wil horen. Misschien is dat het wel.
Zo is er de podcast van Met het oog op Morgen. Fijn om de vertrouwde muziek weer te horen en eigenlijk nooit het einde van het programma, want al in slaap gevallen.
Ook De Krokante Leesmap vind ik prettig. Marc-Marie & Aaf Vinden Iets is lekker flauw. Seks met sokken ontdekte ik onlangs. En ook de podcast van Maarten van Rossem luister ik graag. Van mijn zoon kreeg ik de tip De Geldvrienden podcast.
Deze aflevering ging over het Melkmeisje van Vermeer. Mooi te zien hoe ze onderzoek doen naar de opbouw van dit schilderij, de techniek die Vermeer gebruikt en dat ze in een winkel die pigmenten verkoopt, in nota bene Delft - de stad van Vermeer, de juiste pigmenten kopen om het schilderij na te kunnen maken met precies dezelfde tinten en kleuren als het origineel. Uiteraard maken ze de verf zelf en niet zoals nu in een tube beschikbaar in honderden tinten.
Zou ik dat ook kunnen schilderen. Met de kennis over de ondergrond, de opbouw? Misschien een schets doen. Hup: pak je potlood en schetsboek! Probeer eens wat anders. Nou; don't give up your dayjob. Maar in ieder geval even 'weg' met je malende hoofd.
Het is goed voor mijn ontwikkeling om zoals Covey al beweerde "mijn zaag scherp te houden". Probeer nieuwe dingen uit, oefenen, ontwikkel je geest. Sta niet stil.
Maak een ommetje. Ook al haat ik dit, vrouw van onbestemde leeftijd met wandelschoenen doet opgewekt haar best! bleh. Nu alleen nog maar in mijzelf gaan praten. Of met een riem van een hond gaan lopen, dan denken ze dat ik het tegen de onzichtbare (in de bosjes!) hond heb.
Dus niet lijpe Loetje lijk.
Vooral dit alles in een tijd waarin ik weer werk (hoera!), maar voornamelijk thuis en dus geen collega's fysiek zie. Niet kan peilen of ik het 'goed' doe. Of ik 'erbij' hoor. Ook mijn vrijwilligerswerk ligt stil vanwege de Covid-19 maatregelen, dus die optie om onder de mensen te zijn is er ook niet. Dus ik doe mijn best om mijzelf dan maar te entertainen, te trainen, te prikkelen. En mijn stress te verminderen. Het is tenslotte Lockdown-tijd, dus even reizen naar vrienden daar ben ik voorzichtig mee.
Download een luisterboek. Niet beschikbaar in de eigen bibliotheek (nou ja...wel via omwegen, maar geen zin an!), maar wel als luisterboek. Mooi. In het kader van "Hoe kan ik dat toch voor elkaar krijgen".
Bed lekker verschonen, nadenken welke kleur dekbedovertrek ik uit de kast trek vandaag. Ziet er weer strak en schoon uit. Heerlijk vooruitzicht voor later op de avond.
Zo kalmeer ik mijzelf.
En relativeer ik mijn zorgjes helemaal als ik de documentaire zie over de opstand in Sobibor. De getuigenissen opgenomen door Jules Schelvis. Indrukwekkend.
In de Romeinse tijd snapten ze het al. Geef het volk Brood en Spelen. Dan blijven ze rustig en gaan niet morren.
Nu is er brood genoeg, misschien zelfs teveel, maar dat spelen is voor sommigen moeilijk. Men wil vermaakt worden, dus niet thuis met een potje schaak de dag doorkomen. Gamen is ook niet meer genoeg kennelijk. Met die ene bezoeker die je mag ontvangen. Snap dat de opgebouwde adrenaline ergens henen moet. Maar dat is nu stukken moeilijker om eruit te zweten. Of te sporten.
Niet meer naar de sportschool 'mogen' en kunnen en daar je frustratie even eruit sporten, niet naar een stadion en daar lekker met de meute kunnen meejoelen en schreeuwen. Stadions gesloten voor publiek.
Denk dat veel mensen onderschatten dat dit voor velen een prettige plek is om even los te kunnen gaan.
In de avond kan je nergens heen, want alles is dicht. Even lekker met je maten bijpraten in een café of in de sportschool even lekker knallen of de kantine van je sportclub slap oh-en. Kanniet.
Oud en Nieuw mocht je niet eens je vuurwerk afsteken. Mooi dat je dat bewaard hebt; komt zo goed van pas nu.
Mensen die een rustig leven hebben of eigenlijk meer controle over hun hormonen - misschien omdat ze ouder en wijzer zijn geworden, zullen dit moeilijk vinden om voor te stellen.
Plus het groepsgedrag. Dat als er eentje begint, dit het startsignaal is voor de rest om dit ook te doen. Lekkerrrrrrr...
Hoe je dan denkt dat je behalve een bushokje mollen ook nog even de plaatselijke winkels kan betreden en leeghalen? Of stenen naar een ziekenhuis gooien? Misschien moet je daar straks wel behandeld worden voor een wondje aan je hoofd (in je hoofd denk ik eerder).
Dat er zelfs stenen naar een politiepaard werden gegooid. Onbegrijpelijk.
In mijn denkpatroon zit dat niet, maar nogmaals: Groepsgedrag, overtroeven, opgezweept raken door de meute, een adrenaline rush en daardoor grenzen al snel niet meer zien of herkennen. Bloed willen zien of vuur. Of een dooie denk ik dan nogal grimmig. Of wel eens iets willen beleven nu hun leven zo saai is.
Hoe de-escaleer je zoiets.
De Efteling open gooien of lekker onbeperkt in de Rollercoaster. Totdat het uit je systeem is?
Weet u het?
Heb trouwens vanochtend als eerste een kaarsje aangedaan voor International Holocaust Remembrance Day. Vooral nu nog belangrijker.
Regelmatig vulde ik online diverse enquêtes in, voor punten die je bijvoorbeeld voor een boekenbon kon inwisselen. Moest je wel heel veel enquêtes voor hebben ingevuld. Maar haalde ik dan wel dan ene boek om dan 'gratis' met de Boekenweek en het Boekenweekgeschenk te kunnen reizen. Niet in 2020 en ik schat in in 2021 ook niet. Maar dat terzijde.
Nu ik een 6 en een 0 in mijn leeftijd heb staan, valt het mij op dat ik heel regelmatig al na de eerste 2 vragen, waar die leeftijd wordt gevraagd, de respons krijg dat ik niet onder de doelgroep van de enquête val. Te oud???
Doe ik ook daar niet meer mee?
Watskebeurd?
Jullie die ervaring ook?
Nu moet ik wel zeggen, dat ik veel minder tijd heb voor dit soort zaken, want ik vul mijn dagen weer voor een groot deel met werk of werk-gerelateerde aangelegenheden. Probeer de weekenden vooral NIET aan werk te denken. Dus iets totaal anders te doen. Maar dat valt soms niet mee.
Dus ga ik iets met mijn handen doen, iets creatiefs, maar eigenlijk is nog beter dat ik mijn kantoorplek even verlaat en dus iets buiten de deur ga doen.
Dat laatste is nog wel eens ingewikkeld, of neen, ik maak het ingewikkeld. Verlang wel terug naar het even onbekommerd en vooral spontaan naar de bibliotheek kunnen. Neuzen in de nieuwe boeken, of kijken in de rekken wat er allemaal van die ene schrijver ligt. Lekker door de tijdschriften bladeren of door de kranten. Zo'n wereld aan boeken waar je toegang toe hebt. Ik lees een stuk minder merk ik, nu de bibliotheken dicht zijn. Ik lees wel veel over lezen.
Ja, ik kan iets reserveren, maar ik hou heel erg van 'vrijheid en spontaniteit". Als ik nu zin heb om te gaan, dat ik kan gaan en dat ook doe. Lekker even fietsen daarheen en blij terugkomen met een tas vol leeswaar. Nu moet ik eerst nadenken wat ik wil reserveren, kan het alleen op bepaalde tijden ophalen en moet ik dan ook nog eens dat binnen 3 weken uit hebben want dan moet het weer terug. Bleh.
Of een treinreisje met zo'n Kruidvat of Hema of weet ik veel wie dat maar aanbiedt-kaartje. Voor twee tientjes het hele land door kunnen reizen. En dan onderweg bedenken dat je eigenlijk hier er wel even uit wil. De stad even inlopen en vind je het niks...dan stap je weer in en reis je weer verder. Of ik kan eindelijk weer eens naar een vriendin die ver weg woont (gut....dan doen ze allemaal eigenlijk; ver weg wonen).
Kijk, de dominee geeft een hoopvolle preek:
Zag trouwens wat Sneeuwklokjes in mijn tuin en zegt het aloude lied niet dat als die bloeien, de Lente komt?
Keek zaterdagavond naar de nu wel doorgaande uitzending van Matthijs gaat doorrrrr. Of eigenlijk viel er halverwege in. Was Lupin aan het kijken op Netflix. Nogmaals: aanrader.
Andre van Duin was te gast en er was mooie muziek van David Bowie van een opera over zijn leven. Aangenaam om te horen.
Maar ook het verhaal van André was ontroerend. Vond wel dat Matthijs een beetje zat te poken en peuren in zijn prive-leven en vooral willen horen hoe hij zich voelde, verdacht hem zelfs van hopen op het breken van hem, maar André pakte het goed en vooral beheerst op.
In het weekend ook nog een tijdje met aquarelverf in het boek van Mizee zitten kleuren. Even 'weg in je hoofd'. Ook deed ik zondag eindelijk eens een binnenplant in een nieuwe pot. Verse potgrond, grotere pot, opgebonden ranken en groeien maar jongen! Ook een werkje waarbij ik de tijd verlies. Fijn om te doen.
En verder nog gekeken op Netflix naar een andere Franse serie, maar verder gegaan waar ik een tijdje terug stopte dus ergens eind serie 2 begonnen. Met Dix pour cent. Dus een beetje Frans weekend.
Wat ik ook heel prettig vind om te kijken op tv is De Slimste Mens (en Twee voor Twaalf ook altijd en al jarenlang heel prettig). Wat weet ik, heb ik inzicht, wat heb ik onthouden en kan ik die kennis op het juiste moment reproduceren. Want "Oh ja..." daar heb je niets aan. De winnaar was iemand waarvan ik nooit zou hebben gedacht dat hij het in zich had. Daarin was ik niet de enige, dus des te leuker. Goed om even op mijn vooroordelen te worden gewezen. Want die had ik wel zeker.
