Wilde ik net even in de ochtend boven gaan stofzuigen want het regent en sneeuwt (nat) hier constant de hele morgen en kijk met een half oog naar de badkamervloer. Zie ik daar een eenzame contactlens liggen!
Schoongemaakt. Heel goed. En in mijn oog gedaan (is een harde contactlens). Prima de luxe. Meteen gebeld met de contactlenzenboer om mijn bestelling te annuleren (want zou zeker twee weken duren voordat de lens in de brievenbus viel). Waarschijnlijk is hij al onderweg. En inderdaad, want in de middag viel hij in de brievenbus. Heel snel, want had op twee weken gerekend, maar met voorrang bestelling uitgevoerd. Dus niet miepen. Nu een reserve! Werd netjes teruggebeld door lenzenboer, maar is helemaal prima zo. Had mijn oude lens al enorm lang!
Maar wat een wonder. En eigenlijk, de keren dat ik mijn lens kwijt was, vond ik 'm weer terug. Op wonderbaarlijke wijze ook. Een keertje in het vliegtuig onderweg naar Moskou. Vond de lens terug op de grond onder mijn stoel in dat Aeroflot-toestel. Ook al een wonder.
Een keertje bij mijn ouders in de keuken, toen ik nog niet zo lang lenzen had. Vond de lens terug, onder mijn schoen toen ik thuis kwam (toen al een nieuwe besteld).
Ze kunnen mij wel Abe LENStra noemen!
cc: voetbalheldenoppapier.nl
Jullie wel eens iets in huis toch weer teruggevonden?
Vrijdagavond zou ik op mijn oudste kleinkinderen passen. Mijn dochter had een feestje van haar werk. Dus na werktijd zouden ze bij mij gebracht worden en dan gezellig een nachtje logeren. Alleen was het vrijdag enorm Storm und Drang-achtig weer geworden, dus mijn dochter appte dat ze me ook van het station kon ophalen. Dan hoefde ik niet door de regen en wind te fietsen verder.
Geen benul van het weer, in de ochtend was het nog redelijk normaal en gelukkig kon ik zelfs mijn fiets nog onder een afdakje zetten. En de rest van de dag druk met mijn werk en geen tijd om naar buiten te kijken of op een weer-app. Uiteraard had mijn trein terug wederom vertraging. Ruim 10 minuten. Dus appte dat mijn ETA ook ruim 10 minuten later zou worden. Het was nat, maar niet enorme harde wind daar.
Op mijn aankomststation was het, ook al het nieuwe normaal, enorm druk. Zodra ik de draaideuren uitkwam, waaide ik weer terug naar binnen. Niet normaal zo hard het waaide. En regende. En hagelde. Had direct natte broekspijpen. Nou, vooruit de geit, dochter stond dubbel geparkeerd waar het niet mag, maar wel een goede optie om even snel in te stappen. Je moet daar ook maar net de weg kennen. En omdat ze daar jaren gewerkt heeft, kent ze die.
Waaide een paar keer helemaal naar achteren. En met mijn gewicht is dat echt een wonderbaarlijke ervaring, want zo makkelijk waai ik meestal niet om. Lekker in de auto naar huis, spullen van de kleindochters in de gang en mijn dochter had ook nog soep en bami (zelfgemaakt allemaal) meegegeven. Maar ik had andere eetplannen voor de logeetjes en die vonden ze erg smakelijk.
Uiteraard de komkommer erbij en een salade. En blij dat ik een tijdje terug de zooi van de eettafel had opgeruimd, dus kon zo de tafel dekken en eten voorbereiden. De dametjes weten de weg, dus gingen direct aan het knutselen. Niks geen tv kijken. En daar ben ik dan heel blij mee. Dat ze hun fantasie gebruiken.
We hoorden het geluid van keiharde hagel buiten en gingen even kijken bij de voordeur hoe hard het er aan toeging. Heeeeeeeeel hard. Gezellig om dan binnen te zijn. En samen te eten. Vooral hen veel zelf laten doen en mijn dochter vertelde me dat de jongste van de één op andere dag op de wc alles doet. Alleen voor de nacht nog een luierbroekje. Dus uiteraard ook even hier naar de wc. Wat een leuke mijlpaal en ik moet echt zo lachen om mijzelf dat ik daar zo blij mee ben. Ik stuur nog net geen appje naar iedereen over deze zaken. Maar kneuterigheid ten top! En dat interesseert mij geen drol.
Samen naar het Sinterklaasjournaal gekeken en mijn oudste vertelde dat ze dat ook op school altijd kijken. En fluks een kadootje in hun schoenen gestopt. Bedankt voor het komen en goede reis terug!
De jongste ging ook nog even de afwas doen, met 3 liter zeep en een sponsje dus haar pyama was al zeiknat.
Wilde redelijk op tijd naar bed. Kost best wel energie om alles in goede banen te leiden (niet met de lijmstift op de grond, geen papier op mijn koelkast plakken - doe maar met die magneten) en inderdaad liever niet in je vingers knippen, dat geeft ook weer zo'n gedoe. Had boven in mijn kast nog een setje noodkleding, joggingbroekjes en t-shirts dus die kon mooi de natte pyama vervangen. In bed wilde de oudste nog voorlezen en daarna had ik wederom 30 cm bed en zij de rest van de 1.80, waar ze in de loop van de nacht lekker over elkaar en overdwars gingen liggen.
Maar zij sliepen lekker door en ik vond het heel gezellig. Die warme lijfjes en dan even rustig in slaap dommelen. In de ochtend lekkere warme slofjes aan en ontbijten. Eerst snel naar beneden om de kachel hoger te zetten. De oudste wilde graag komkommer bij het ontbijt en dat ook zelf snijden. Dus uitgelegd hoe ze het beste een mesje kon vasthouden en hoe ze haar vingers moet (weg)houden. Ging prima. mooie plakjes gesneden. Geen kindermesje, maar een echt mes. Thuis leerde ik nooit zulke dingen en mijn beide Oma's vonden messen en scharen doodeng bij kinderen. Ik ben meer dat ze ermee moeten leren omgaan. En leren koken is ook nooit weg natuurlijk. Dat je respect voor je eten krijgt, want je ziet hoeveel moeite je erin stopt.
En blij met het schoenkadootje. Had jij dat erin gedaan Oma??? (Tegen oudste, die vindt dat Sinterklaas een verklede man is, kon ik dat wel zeggen, maar de suprise was er niet minder om. Had ik trouwens al verleden jaar een keertje gekocht.
En jongste moest wel 3 x achter elkaar poepen. Was blij dat ze het aanvoelde en dan ook telkens naar de wc wilde. Heel trots op het resultaat.
Daarna nog even spelen en ik afwassen en opruimen en toen was het al bijna tijd dat mijn dochter ons zou ophalen. Dus op tijd omkleden, haren doen van de meiden en oh ja, ik moest ook nog wat aan mijn eigen outfit doen en make-up erop. Oma, mag ik lipgloss?? Nee, vandaag niet.
Had een leuke lunch in het verschiet en dochterlief had aangeboden me even te brengen. Want nog steeds rotweer. Superlief, want niet naast de deur. Drie kwartier rijden. Gaf haar aan dat ze me bij het station van die stad kon droppen, de rest kon ik beter lopen vond ik, want niet echt een stad waar je lekker met de auto doorheen raust.
Die lunch was ontzettend fijn en lekker en op een heerlijke plek. Maar nog belangrijker; met lieve en warme mensen voor een warm mensch. Die Sarah had gezien. Dus vandaar die lunch.
Interessante verhalen en zaken waar ik zo'n vijftien jaar geleden mee te maken had (pubers en de komende overgang en hot flashes etc, werkzaken) en uit ervaring kunnen zeggen dat dit alles weer overgaat. En die pubers echt leuke mensen worden. Al heb ik wat minder puberlast ondervonden, maar dat ben ik vast vergeten. Of geblokt uit mijn geheugen. Pubers puberen nou eenmaal. Dat hoort erbij.
Van mijn zoon kreeg ik terug dat hij het heel prettig heeft gevonden dat ik hem zelf dingen liet ondervinden, maar daar wel graag over wilde praten. Geen gelieg en gedraai. Als je wil roken, ga je gang (merk je hoopte ik, zelf wel hoe smerig, ongezond en duur het is en niet nodig om stoer te zijn). Drinken idem. Dus geen belofte of chantage van een gratis rijbewijs al je tot je 18e niet zou roken. Dat soort dingen. Zoon heeft vrijwel niet gerookt, dochter wel, maar ook zij is daar al jaren terug mee gestopt.
Allemaal overleefd en ik mag zeggen dat mijn kinderen fijne volwassenen zijn geworden. En nu allebei hun eigen gezin.
Leer veel van deze vrouwen. En van die Sarah. Herken veel, en ook waar ik nog wel wat werk te doen heb. Over het niet snappen dat ik uitgekozen ben om bij zo'n feestje te mogen zijn. Met allemaal knappe en interessante vrouwen.
De laatste F1 bekeken (wel letterlijk met een half oog - lens duurt nog even voordat hij binnen is), was gedaan, digitale post bekeken en daar moet ik nog wat mee, maar vandaag even niet. Rust, ontspanning graag. Me niet op laten jagen door alles wat nog zou 'moeten'.
Mijn voederhuis was in de storm eraf gewaaid, dus die van de week maar weer opnieuw proberen op te hangen. Moet ook weer even aan de gang met het berekenen van mijn inkomen voor de toeslagen 2024. En kijken of ik voor 2023 'safe' zit en zo niet daar ook nog wat aan doen. Maar dat zet ik allemaal op mijn lijstje van komende week.
Nu weer opladen voor alweer een drukke werkweek. Hebben een stagiaire aangenomen met wel 3 spelfouten in haar CV. Dus ik houd mijn hart vast voor hoe zorgvuldig die dan weer zal zijn. Het enige criterium hier is dat iemand en goedkoop is en beschikbaar en graag een plekje zoekt. Dus kom maar door. Zelfs met dit soort fouten.
Plus dat ik die persoon moet gaan inwerken, dus alweer drukte.
Zo confuus van de verkiezingsuitslag kennelijk dat ik spontaan mijn contactlens kwijt was geraakt. Me lens geschrokken denk ik! En om daar om 0535 uur in de ochtend met een duf hoofd naar te moeten lopen zoeken is een slecht plan.
Laat maar los. Als ik dat ding weer mag vinden is het fijn en anders nieuwe bestellen. Niet te lang oh-weeeen. Dacht even terug hoe letterlijk als wat kapot ging of kwijt was een HELE grote ramp was thuis. Heel groot. Terwijl het leven zo prettig is als je los kan laten. En ook: vrijwel nooit een lens verloren. In al die 40 jaar dat ik al lenzen draag.
Dacht nog even dat hij misschien nog in mijn oog zat, maar ook dat moet je dus niet zo heel vroeg gaan onderzoeken.
Dus naar mijn werk, graag met oortjes in even me afsluiten van de buitenwereld. En gewoon nog een half uurtje naar de foto's van mijn kleinkinderen kijken. Veel gezonder.
Wel een uitdaging en nogal moe-makend met/zonder lens.
Op mijn vrije werkdag heb ik meestal wel een lijstje van dingen die ik die dag moet regelen, afwerken en uitzoeken.
Nieuwe lamp indraaien in mijn gang. Dan moet ik eerst de trap pakken, want te hoog voor mij, en een schroeverdraaier om de lamp open te draaien en uiteraard een nieuwe lamp. Nieuwe lampen zorg ik voor dat ik daarvan genoeg op voorraad heb.
Ook weer geregeld. Karweitje van niks eigenlijk, maar groot (Licht!) effect. Geen handige Harry in huis die dat soort dingen regelt.
Trouwens, ik ken ook Harries die onhandig zijn. Dus het hebben van een piemel betekent niet dat je dus van de klussenbus bent.
In de boom moest ik voer in een hanger doen. Die zit met een schroefdraad vast aan een dopje. Ook handig en hoog en ook daar de trap voor nodig. Alleen sta ik daar niet lekker stabiel. Meteen ook maar een gevulde kokosnoot met vet opgehangen, nu ik er toch stond te wiebelen.
Stemmen. Het was uitzonderlijk druk bij mijn plaatselijke stemlocatie (een kerk). Meestal schuif ik zo naar binnen, maar er stond een rij tot buiten.
Was klaar en dus opgehangen. En toen zin om even langs mijn nieuwe kleinkind te gaan. Uiteraard eerst gevraagd of het uitkwam. En dat kwam het.
Spotte nog een perfect kadootje in zijn woonplaats voor iemand, dus toch maar teruggelopen en aangeschaft. En meteen een fijn gesprekje in die winkel. Waar Brigitte Kaandorp aanstond op de speakers met onderstaand lied. Dus ons gesprek ging over onze moeders.
Het kleinkind lag heerlijk te slapen en pas toen haar vader haar verschoonde werd ze wakker en wilde drinken. Hield haar nog even lekker vast, maar ik heb niets te drinken in de aanbieding, dus hoppa, door naar haar moeder. Wat fijn dat ik dan even hun huidige leven mag meemaken. En dat mijn zoon zo lang verlof heeft en er als vader ook bij kan zijn de eerste weken.
Hij zette me vlakbij de bushalte af en nog op tijd voor het belangrijkste journaal van vandaag - Het Sinterklaasjournaal - thuis.
En nu maar hopen dat Jeroen Pauw niet gelijk had. Dat we een rechts land zijn (geworden). Ik ga op tijd naar bed dus lees de uitslag morgen wel, maar de exitpolls voorspellen voor mij weinig goeds.
Drukke dagen in het verschiet. Eerst maar eens goed slapen. En morgen gezond weer op.
Verbaasde me werkelijk uit de mond van een dertiger op mijn werk te horen dat zij nog nooit had gestemd. "Boeit me niet".
En wat dan al die partijen inhielden eigenlijk. Werkelijk?
Nooit Maatschappijleer op school gehad? Of eens een krant gelezen? Of - doe eens gek - naar een politiek debat geluisterd? Nooit? Een kieswijzer ingevuld?
En alweer dacht ik dat ik dit toch tamelijk bijzonder vind. Iemand in zo'n functie. Zo maatschappelijk wereldvreemd en bewust onbekwaam op dit gebied. Dan snap je toch ook werkelijk niet hoe het kan dat mensen juist vanwege overheidsbeleid in de problemen kunnen komen. Of daar op zijn minst empathie voor kan opbrengen. Of wat men in welke partij met inkomensverschillen gaat doen.
Mijn broek zakte werkelijk hiervan af. Van wel meer dingen hier, maar nu dan hiervan.
Nog steeds snotterig, dus maar niet langs kleindochter. Wel weer lieve foto ontvangen. Ziet er allemaal ontspannen uit bij mijn zoon en mijn schoondochter.
Vanochtend boodschappen gedaan. Niet teveel; alleen wat nodig is. Zag een mooie flespompoen en ook al de soep die ik daarmee zou gaan maken. Leek me heerlijk herfstvoer. Alleen het snijden al is ontspannend.
Bij de kassa vroeg ik een man wat ik daar nou mee ging maken en dat vertelde ik hem. Blij dat ze bij die supermarkt nog geen zelfscan hebben. Dan heb je nog eens kans op een praatje.
Ook wat zaken opgeruimd (lees weggooien) en dus meteen ook door naar de papierbak. Vol! Dan maar naar een andere wijk doorfietsen en daar mijn spullen weggooien. Geeft me altijd een prettig gevoel. Echt weg. Uit mijn huis. Kan ik het stiekem toch niet ergens anders toch bewaren. Weg!
Moest ook mijn abonnement nog op mijn OV-card zetten dus even verder gefietst naar weer een andere wijk. Daar had de ene supermarkt geen OV apparaat, dus toch weer naar andere supermarkt. Bingo. Beetje kneuzerig dat een aankoop van een busabonnement je dan nog wel zelf moet gaan opladen op je OV-card. Terwijl die van de NS er gewoon opstaat iedere maand.
Ook weer geregeld en zo kom ik ook aan de beweging. Want zware wind tegen ook nog eens. Maar heerlijk dat het even droog was. Zaterdag was ik het liefste onder een deken gekropen, zo donker en nat als het was.
Niets bijzonders gedaan dus in feite. Nou ja, ik moest van de week even voor mijn dochter in haar huis aanwezig zijn. De verwarmingsmonteur zou komen. Eerst tussen 08.30 en 12.00 en de dag ervoor een appje dat het tussen 07.30 en 08.30 zou worden. Oeps..dan moet ik wel heel vroeg van huis. Kon gelukkig haar auto lenen en zat er dus al rond 07.15 uur. Monteur kwam om 08.28 uur. Verslapen mevrouw.
Dankzij de auto was ik ook snel weer thuis en kon ik daarna door naar werk. Nee, niet met de auto, zou ik alsnog in de file komen en gelukkig droog dus al een halve dag achter de rug toen ik later die ochtend op mijn werk kwam.
Dus was blij dat het weekend even wat minder hectisch was, want uiteraard weer drukke werkdag die vrijdag.
