Dan krijg ik zo'n heel apart gevoel van binnen, als ik haar aankijk die lieve schat :). De zangeres van dit lied is binnenkort ook ergens op een zandstrand te zien las ik. Heel apart.
Kreeg ook een heel apart gevoel van binnen, maar gelukkig niet meer zo heel apart als maanden terug, toen ik een oproep kreeg voor een gesprek met een arts bij de fanclub.
Zouden nog een bevestiging per brief sturen met alle details, maar die afdeling is denk ik nog met vakantie. Apart, want tegenwoordig kan alles digitaal en je kan ook aangeven dat je dat liever hebt en dan toch nog per brief. Die er wel een aantal dagen over doet om gemaakt te worden. En naar de postkamer gestuurd. En hier in de bus te worden gestopt. Waanzin, want zet die gewoon op mijn dashboard. Direct na het doorgeven van die afspraak.
Nu kan ik alleen maar denken dat als ik dan toch 'onderweg' ben, ik net zo goed er wat leuks aan vast kan knopen. Al is het alleen maar een kopje koffie ergens drinken. Maar niet meer zielig, bang en krachteloos in mijn doos terugkruipen.
Ik weet niet of ik er de kracht voor heb - iets leuks doen daarna - want kan me nog zo goed voor de geest halen hoe ik me totaal niet serieus genomen voelde. Omdat de arts toen o.a.zei dat hij wel ergere gevallen had gezien. Het viel allemaal reuze mee. Duh...dat is een oppepper als je helemaal niks meer kan, weet en onthoudt en durft. Dat de sterke vrouw die ik was zich ergens verstopt heeft en voorlopig niet meer komt als er tot 10 wordt afgeteld. En bang was wat deze arts zou doorgeven over mijn status. Wat zou dat betekenen?
Datzelfde geldt nu nog steeds. Wat zou deze afspraak betekenen? Enfin...heb me voorgenomen om er niet te lang bij stil te staan. Een kwartiertje piekeren per dag mag en dan weer wat anders gaan doen.
Niet gezien voelen. Al heel lang niet meer. En er zijn dagen dat ik dat helemaal prima vind. Ongezien blijven en zijn. Gelukkig zijn er meer dagen dat ik besef dat ook ik gezien mag worden. En daar zelf wat aan moet doen. Nou ja, moet. Moeten is een werkwoord waar ik kriebels van krijg.
Dus waar ik zelf wat aan wil doen. Dat klinkt beter. Want hoe je dingen zegt, zo voel je ze ook.
9 opmerkingen:
Kom op voor jezelf!
Nergens voor nodig je ongezien te voelen en dat weet je zelf ook wel.
Tja die keuringsartsen.... Soms tref je het, vaak niet. Sterkte alvast en maak je maar niet minder zielig aan zijn bureau, daarna kun je gewoon jezelf weer proberen te zijn......
Keuringsartsen ... vreselijk. Sterkte!
Misschien gaan ze je wel dubbel uitbetalen, omdat je bij hen dubbel bestaat ;-)
Nee gekheid natuurlijk, een keuringsarts bezoeken is nooit leuk!
Sterkte. Wie weet tref je die enkele goede arts.
Fijn, net nadat de therapie vanwege geld op is afgesloten...alsof ze het ruiken.
Ik nam altijd iemand mee, want door de stress ontgaat me teveel. Misschien kan je dochter mee,jij bent er altijd voor haar,een keer andersom mag je best om vragen.
Je wordt gezien door je kinderen, schoonzoon, kleinkind, vriendin, collega blogsters en je lezers! Als het een beetje meezit (maar dat zal vast niet zo zijn) zelfs door de keuringsarts.
Heb vertrouwen. Zeker in jezelf.
Heel veel sterkte!
Liefs Joanne
Gewoon eerlijk vertellen hoe met je is, en ben je beter, nou Hoera! Zal financieel echt niet veel uitmaken, denk ik.
Marijke.
Een reactie posten