Eindelijk weer eens zin om naar de kapper te gaan, was er geen plek. Voorheen (in 1900) kon je zo naar binnenlopen en met geluk was je direct aan de beurt. Met pech zat je soms 1,5 uur te wachten. Tijdens Corona hebben ze een systeem ingevoerd dat je een SMS stuurde voor een afspraak en dan kreeg je een bevestiging hoe laat het kon die dag.
Nu een volledig reserveringssysteem en dus al vol. Geen zin om de hele zaterdag daarmee vol te plannen, dus maar een weekje opgeschoven, naar mijn vrije dag. Dan dus weer wel met mondkapje bij de kapper, maar ach...ik zit in het OV ook al uren met zo'n zelfgebreid kapje op en ik word er gelukkig niet benauwd door. Of paniekerig. Hoef alleen maar te zitten ermee, niet op een verpleegafdeling keihard te werken met een mondkapje op.
Maar enfin; Kappersplannen van de baan voor vandaag, dus even weer hele schema omgooien. Gaan we rondje Bless the House even doen. Moet ook nog. Overal ook even stofzuigen. Koffiepauze hahah...Administratie bijwerken. Fijn te zien dat alle vaste lasten 'gewoon' afgeschreven kunnen worden. Ik straks mijn OVcard weer kan opladen en dus kan reizen.
Even een rondje op de fiets want wil wat zaken halen, die ze hier niet hebben. En gewoon even 'druit!'.
Helemaal voldaan, want alles van mijn lijstje kunnen afvinken en aan de linkerkant doemt een enorm zwarte wolkenmassa op. Nog op 3 druppels na droog thuis en altijd fijn om vanachter je ramen naar regen te kijken.
In de supermarkt zag ik dat een dame haar muntje in haar winkelwagen liet zitten. Sprak haar aan en ze vertelde me dat ze nog een beetje met haar hoofd bij een begrafenis zat van deze week. En de week ervoor ook al eentje. Soms raakt het leven van een ander je even. En mag ik gewoon dankbaar zijn dat alles hier zo 'normaal' loopt. En ik alleen maar zeur over de drukte op mijn werk. Had ik een jaar geleden ook niet kunnen denken!
Onthoud dat nou eens!
6 opmerkingen:
Ja,zegeningen tellen vergeet een mens wel eens.
precies... op sombere momenten denken aan hoe goed je het hebt...
cellie we hebben niks te klagen maar doen het zo graag ..
jammer
Ha Cellie,
dat vergeten we wel eens: onze zegeningen te tellen.
Gelukkig ben ik er erg goed in en het universum geeft me daardoor steeds meer.
Wat een overvloed...
Groetjes van Marlou
(Henry had laatst een nep 2 euro-munt. Beatrix staat er op en geen datum. Is niet magnetisch!)
Jij noemt het zeuren, ik noem het vertellen wat je niet aanstaat. Maar ook zeuren mag, als je je blessings maar niet vergeet
Op zijn tijd is zeuren heel prettig en nuttig. En dan weer door ..
Fijn dat je dan even luistert naar het verhaal van die mevrouw, daar had ze nu net even behoefte aan!
Een reactie posten