Was met alles in de ochtend nogal traag en moest ook nog de Groenbak aan de weg zetten. Toch op tijd voor de bus. Zag wel een enorme donkere lucht en rook de regen bijna. Toen ik in de bus zat, begon het te miezeren. Gelukkig wel droog op het station, maar dat is grotendeels overdekt.
Op het station zag ik al dat de trein voor mijn trein 15 minuten vertraging had. Kon ik die misschien nog net halen.
Bij het perron zag ik dat mijn trein gecancelled was. Dus weinig keus. Neem deze maar dus. Erin!
Ook in mijn werkstad een hele donkere lucht en ik schatte in dat ik het net droog zou halen mijn werkplek.
Zo fijn dat dit ook lukte, want de hele ochtend als een verzopen kat erbij lopen is niet mijn hobby. Dus even rustig opgestart, kijken wat er allemaal is blijven liggen gisteren en dan vooral koffie halen.
Me niet meer storen aan zaken van mijn vervanger op mijn vrije dag; binnenkort is ze ook weer weg. De zoveelste al.
Lekker gewerkt en aan het einde van de werkdag een man huilend aan de telefoon (tsja...ik heb kennelijk dat effect) zijn schuldenverhaal uitleggend. Gelukkig heb ik geleerd niet mee te huilen, daar heeft hij niets aan.
Maar ik krijg nou nooit eens van mijn leidinggevende de vraag of ik al die mensen en hun ellende wel trek. Dat doe ik wel, want ik snap maar al te goed wat mijn functie daar is. En toch gaan sommige verhalen echt wel even door je hoofd.
Zeker is dat iedereen financiële problemen kan krijgen. Niet iedereen is in staat dat zelf op te lossen.
Ziekte en een veel minder hoog inkomen daardoor is er eentje van. Ben je dan ook nog ondernemer, of een simpele zzp-er, zonder verzekering daarvoor (want te duur of niet meer te betalen omdat je al ziek bent) dan ben je de sjaak.
Dus dankbaar dat ik alleen hoef te klagen over een uitgevallen trein. Of een beetje regen.
3 opmerkingen:
Zo is dat!
Jij kunt meeleven zonder meehuilen
Wel fijn voor die meneer denk ik dat je goed naar hem luisterde.
Een reactie posten