Vanochtend op tijd wakker geworden. Beetje spierpijn her en der, maar nou niet echt van hard sporten of zo. Wel direct mijn dvd met Cher gestart en lekker de spieren losgeoefend. Daarna een ontbijtje met kwark en muesli en een heerlijk mandarijntje erdoor. De krant lag op de mat. Driedubbeldik dus weer lekker leesvoer.
Ik dacht dat ik mijn dochter naar de sportschool hoorde gaan vanochtend, maar ze moest een ochtenddienst draaien en was al naar haar werk. Net even een appje gestuurd of ik wat boodschappen mee kan nemen voor haar.
Ze heeft een heel leuke verjaardag gehad in Spanje vertelde ze. En ze kwam thuis met een superleuke trenchcoat. Voor weinig geld en zo heerlijk dat ze in een normale maat iets kan kopen, niet hoeft te denken dat ze toch weer niets hebben.
Wat is het een mooie vrouw, van binnen en van buiten!
Mijn zoon kwam ook nog even een spoedbezoekje brengen met zijn vriendin. Hij had al allerlei afspraken gepland die hij niet kon afzeggen en moet dus morgen al naar Scandinavie vliegen. Een paar jaar terug heb ik hem een nieuwe laptop gegeven, toen hij beroofd werd (straatroof onder bedreiging van een mes) van de zijne en als arme student niet direct geld had om een nieuwe te kopen. Hij had een tijdje terug een andere gekocht en gaf me toen al aan dat ik deze wel mocht hebben. Superfijn. Dus nu typ ik op mijn "eigen" laptop.
Ik gebruikte eerst die van mijn dochter, maar die gaf aan dat ze misschien wel uit huis gaat (hehe...) Nu ik me bedenk..zit ik eigenlijk al jarenlang op tweedehands exemplaren te werken. :) Maar ach...ze doen het prima en ik hoef geen superduur notebook of macbook als bruin dat nu niet kan trekken.
Hij hoort vandaag hoelaat hij morgen vertrekt en is nu nog in Groningen om daar op de open dag van zijn opleiding mee te lopen als vrijwilliger. En natuurlijk ook wat maten op te zoeken en gezellig een biertje te drinken. Dan weer terug naar de Randstad, koffers pakken en dan morgen vliegen. Dus veel tijd om zaken te regelen is er niet.
En gelukkig hebben we internet, skype en whats app.
Ik ben het wel gewend om hem niet meer zo dicht om me heen te hebben. Hij heeft al meerdere keren in het buitenland gezeten voor studie-stages.
Stilletjes hoop ik dat mijn dochter zijn kamer overneemt en dat ze nu eindelijk eens uitvliegt (we hebben het overigens regelmatig over wanneer ze het huis verlaat, dus zo stilletjes is mijn hoop niet).....en dat ik dan ook wat meer rust en ruimte om me heen krijg. Het moederen is nu wel klaar vind ik.
2 opmerkingen:
Mmm, dat hardop denken heeft een risico, wat als je dochter het leest?
ik zou het in haar plaats als een druk voelen, hoewel ik in de kern ook jouw
opmerkingen kan aanvoelen. Maar het internet is vrij toegankelijk en niets
blijft zo geheim.
Ik weet niet of de dochter meeleest maar doet dit er toe toch? Op een gegeven moment is het voor alle partijen: 'time to move on'.
Mijn zus zat op haar 55e nog opgescheept met haar op alle vlakken veel ruimte innemende zoon van 24. Zoon vond het niet zo leuk te weten dat zijn moeder hem liever vandaag dan morgen zag verhuizen.
Nu is hij eindelijk op zichzelf gaan wonen en dit heeft de relatie erg verbeterd.
Er is nu eenmaal een tijd van komen en van gaan;-]]
Optimist heeft volgens mij een goede relatie met haar dochter maar is gewoon toe aan meer tijd en ruimte voor zichzelf.
Linda
Een reactie posten