Paaskuiken

Vandaag zijn mijn zoon en zijn vriendin even langs geweest. Gezellig wat paasbroodjes, eitjes en Duivekater  gegeten met leuke verhalen over vroeger en zijn en haar opvoeding.
Mijn dochter moest vandaag al om 05.15 de deur uit om te werken.

Hij is weer even in Nederland en vertrek over een paar weken naar zijn nieuwe werkplek in D enemarken. Ook zijn vriendin gaat over een tijd naar een scandinavisch land om daar stage te lopen voor een half jaar. Zo'n beetje als  hij weer klaar is. Goede timing!

Leuk zo'n bezoek van je volwassen kind. Wat een andere gesprekken als je weet dat je niet meer hoeft op te voeden.

Nu dat laatste kind nog de deur uit werken en dan is het moederen wel gedaan! Ik denk dat ik het thuiswonen voor haar wat minder leuk moet maken, want ze vliegt maar niet uit! :) Moeder Uilskuiken moet stoppen met fourageren, zodat de vleugels van haar kuiken sterker worden.

We spraken over mijn gedachte om weer in een echte stad te willen wonen. Het is heerlijk wonen hier, maar voor mij voelt het tamelijk beperkt voor een vrouw alleen. Het is hier nogal gericht op (jonge) gezinnen. Wipkippen volop en overal scholen en fietspaden, maar leuke restaurantjes, kroegjes...gewoon wat een stad je kan bieden, dat is hier niet. Hoemeer ik weer in steden kom, hoe meer ik merk dat het sociale leven van Vinexsteden zich vooral binnen afspeelt. En in volledige gezinnen. Een vrije vrouw alleen is niet echt welkom. En in de zomer zit iedereen hier rondom de barbeque in de veilige betegelde a la Eigen Huis en Tuin achtertuin. 4 gehaktballen, 4 worstjes en 1 stokbrood.

Er zit verandering in de lucht. Al weet ik dat ik niet impulsief ben, zaken goed overweeg, het zit eraan te komen.

Een vriendin van me was aan het daten geslagen en vond het helemaal niet leuk. Het gaf heel veel stress. Toch bleef ze het maar doen en verbaasde zich over de opdringerigheid van de heren. Ze is overspannen en dan toch gaan internetdaten. Voor mij is dat bijna vragen om nog meer problemen. Omdat ze nog zo kwetsbaar is.
Enfin..na een meneer één keer een uurtje te hebben ontmoet mij vertelt dat het niks zou worden. De volgende dag dat ze hem nog wel wil zien, de dag erna dat ze zijn opdringerigheid zat is en de dag erna what apps ze me dat ze naar zijn huis onderweg is.

Ik app haar  dat - hadden we afgesproken - ze me dan wel zijn adres en naam doorgeeft dan weet tenminste iemand waar ze uithangt en pas 4 uur later krijg ik een appje door met de naam van de man en oh ja...ze blijft bij hem thuis slapen. Ik app haar voor zijn adres en ook dat duurt weer uren. Inmiddels had ik hem gegoogled want ik gun haar geen seriemoordenaar en wie zegt dat dit zijn echte naam is....
Dat vond ze allemaal een beetje overdreven van me want hij was echt wel normaal.

Ik vind het gevaarlijk wat ze doet; ze wist zijn adres niet, hij woonde in een andere stad dan zij had gezegd, maar in een Vinexstadje ernaast en het nummer van zijn huis wist ze ook niet. Geeeez....ben je simpel of zo?
Een volwassen vrouw hoor.

Zorg toch wat beter voor jezelf of koop een vibrator.

De zon schijnt, ik ga eens kijken wat er in de tuin gebeurt. Veilig achter mijn huis. Niemand hoef je te zien of spreken. Helemaal anoniem scharrel ik daar. Met honderduizend briljante ideen in mijn hoofd. Tijd om de wereld in te trekken!