Verhuizing

Zoonlief had de huur van zijn kamer opgezegd en diegene aan wie hij de maanden dat hij in het buitenland werkt zijn kamer onderverhuurde (met goedkeuring van de verhuurder) ging per gisteren uit de kamer.

Dus moesten zijn spullen eruit. Via zijn zus een grote bus geregeld en hij vroeg of ik ook mee wilde. Tuurlijk, al ben ik meer een sta in de weg dan een goede verhuizer, want die trap in zijn huis vind ik heul eng. De trapleuning zwabbert of ontbreekt en dan zie ik mij niet zware dingen naar beneden sjouwen. Of het gaat op tempo Slak-die-in-de-bocht afremt. Dus maar even verhuisdozen gehaald (die was hij vergeten) in zijn stad en toen weer kijken of ik nog een plekje kon vinden met die megabus in zijn buurt. Gelukkig had hij een huisgenoot die hem hielp de kastdelen, kasten en stoel naar beneden te sjouwen, maar hij baalde nu al van de hoeveelheid troep die hij had. Terwijl het maar één kamer is. En hij bovendien zijn bed, matras en bank liet staan, want overgedaan aan de volgende student.

Hij is inmiddels denk ik al meer dan 10 x verhuisd en altijd in van die studentenhuizen, dus takelen of trap op trap af en hij is steeds meer een man geworden die het liefst zo licht mogelijk reist. Hij heeft wat zaken laten staan voor de volgende bewoners en wat er over was brachten we naar de kringloop, die eerst de hele kast ging inspecteren of het nog wel de moeite was. Nieuwe kast, alleen helemaal uit elkaar gehaald, maar met instructieboekje en schroeven in inbussleutel. Toen reden we met een tafel richting mijn huis en hij vroeg wat ik daarmee ging doen. Niks..hij is van jou toch, jij wilde die tafel toch graag houden?? Dus weer omgedraaid naar de kringloop, want om van mijn huis een opslagruimte te maken van tweedehands meubelen is ook niet de bedoeling. Die tafel had ik ooit van een werkgever gehad toen die nieuwe meubelen kocht. In D  enemarken heeft hij bijna al zijn meubels van de kringloop gehaald en bevalt hem prima. Als hij daar vertrekt dan kan hij een ander er weer mee blij maken.
Nu staat alleen zijn bureaustoel hier, zijn tv en mediaset, wat schilderijen en wat dozen met boeken. En een kastje die zijn vriend wel wilde hebben, dus dat wordt opgehaald binnenkort.

Wel grappig, want ik heb nichtjes waarvan de moeder al op haar 16e met de uitzet bezig was en druk spaarde voor de mooiste meubelen van echt massief eikenhout en die moeten tot op heden iedere 5 jaar weer vervangen worden door wat Eigen Huis en Puin aangeeft wat in de mode is. Dat boeit mij eigenlijk helemaal niet.

Voor mij ook weer een goede impuls om eens te kijjken wat ik allemaal in huis heb staan waar ik niets mee doe en een ander blij mee kan maken. Dat worden wat ritjes kringloop komende tijd denk ik.

En dat allemaal met een dikkige wang doordat hij de dag ervoor zijn verstandskies had laten trekken. Petje af voor hem hoor. Hij moest ook nog langs zijn vader en familie, dus zijn dagen waren gevuld. Plus dat hij nog moest studeren voor een examen wat hij vandaag moet doen in N oorwegen. En dus gisterenavond weer naar huis vliegen en vandaag weer een ritje.

Mijn dochter belde me gisteren nog of de bus beviel. Hij reed lekker en wel wat groot, maar dat was alleen met parkeren lastig. Ze had een kleinere auto voor me geregeld want in de avond had ik een feestje bij een vriendin. Wat een luxe! Voelde me net die man van de Telfortreclame, maar dan andersom. En heerlijk een wat kleinere auto (nou ja...kleiner, nog steeds een dikke Volvo) want de parkeerplekken waren allemaal vrij smal.