Die hou ik erin

Die hou ik er (nog) steeds in; mijn kwartiertjes werken aan iets met een timer. Vooral voor huishoudelijke karweitjes en voor dingen in huis/tuin of wat dan ook waar ik tegen op zie. Door het gebruik van een timer is het overzichtelijk de te besteden tijd en het verbaast me iedere keer weer hoeveel je eigenlijk kan doen en doet in die tijd.

En dat de klus waar je tegenop ziet, vaak en heel vaak binnen die tijd geklaard is.

In het kader van opruimen in de verborgen hoekjes, trok ik een tijdje terug op de oude kamer van mijn dochter het zolderluik open. Ik dacht dat het hierachter leeg zou zijn, maar het stond vol met oude meisjestroepjes.

Daar komt mijn kwartiertje goed van pas. Dus met vuilniszak en timer naar zolder en nu is het luik alweer bijna leeg. Zeker 3 vuilniszakken vol oude meuk. Nog even goed kijken met een zaklamp en dan blijven er alleen Barbiespullen over; Misschien leuk voor later, maar dat mag dochterlief besluiten, Morgen is het vuilnisbakkendag, dus ook de laatste zak kan lekker mee.

Zo werk ik ook in de tuin. Gras tussen de tegels halen wordt ook op die manier - voor mij - een klus die te doen is. Gif ga ik niet spuiten (had een vriendin die een onkruidvrije tuin had en die gaf toe gewoon gif te spuiten..), maar iedere dag een kwartiertje dan is ook dat te overzien. En de rest van mijn kwartiertjes kan ik dan aan andere klusjes besteden.

Of het klusje: Genieten!!

Vanochtend toen ik mijn ogen opendeed en mijn hoofd bewoog tolde de hele slaapkamer om mij heen. Even hoopte ik dat er dan ook een leuke heer naast mij lag, die dat teweeg had gebracht, maar kennelijk was het gewoon mijn evenwichts-orgaan. Of zoiets. Daarna nog een paar keer en toen besloot ik maar heel rustig aan te doen om vooral niet onder de douche dit soort van ervaringen te krijgen. Als ik daar neerstort dan weet ik niet wanneer ik gevonden wordt en dan maar liever met kleding aan.

Gelukkig is het nu weer weg, maar goh...gratis kermiservaring!

Daarom rustig aan gedaan vanochtend en lekker mijn opgenomen programma Back in Time voor Dinner bekeken. Heel erg herkenbaar; de jaren negentig met de Gekke Koeienziekte. Ook de keuken zag er herkenbaar uit en oh ja...mijn huurbouwwoning-keukenblok komt uit die jaren, dus dat klopt wel. Wacht gewoon tot grenen kastjes weer in de mode komen. Leuk dat de Ikea in die jaren in de UK werd geintroduceerd en dat men dingen ging eten zoals Pasta en dat ook in die jaren er aandacht kwam voor organisch boeren en weer zelf koken. Maar ook een ontbijtreep met zoetigheid en een yakultje als ontbijt en het grote Buitenvreten brak door. Het leek wel alsof in die tijd fastfood echt trendy werd en iedereen op straat liep te eten. En dan vooral hamburgers. En dat supermarkten hun wijnassortiment flink uitbreiden en wijn drinken veel meer ingeburgerd werd.

Het leek allemaal nog zo dichtbij; de jaren Negentig en toch is het alweer 20 jaar geleden. Mijn kinderen waren jong, ik was jong(er), net gescheiden en mijzelf ontdekkend en keihard - 2 banen tegelijk - meer dan fulltime werkend om mijn gezin te kunnen onderhouden.

En dan stond ik gisteren te kijken hoe ontzettend mooi en volwassen mijn dochter er in haar bruidsjurk uitzag. En dat ik daarbij mocht zijn. Tot mijn verbazing hoefde ik niet eens te janken, maar nu ik dit hier zo schrijf...pingelt er wel een traantje.

Toen ik zelf mijn bruidsmantelpakje ontwierp, maakte en pastte, heb ik zo ontzettend gemist dat iemand me zei dat ik er mooi uitzag. Of gewoon als een bruid. Ik weet nog dat ik naar een hoed zocht, in de enige hoedenzaak van Utrecht, een zijstraatje van de Oude Gracht. Piepklein winkeltje van onder tot boven volgestouwd met allerlei soorten hoeden; voor dames en heren. Fietste ik naar huis met een hoedje in mijn tas. Nou ja...eigenlijk hoor je dat soort momenten met je moeder of zussen of vriendinnen te delen, maar er was niemand.

Het pakje hangt nog altijd in mijn kast. Heb het toen nog wel daarna een paar keer gedragen, met geheel andere accessoires en zonder hoed, maar kan het niet over mijn hart verkrijgen - ook al is het huwelijk allang voorbij - dit weg te doen. Sentimentele oude muts waarschijnlijk. Hoedje is lang verkleedhoedje geweest voor mijn kinderen en die heeft het niet overleefd. Wel een goede Micheal Jacksonverkleedhoed!!

Wat gaat de tijd onzettend hard en wat besef ik des te meer dat ik die tijd niet zomaar moet verlummelen of denken dat ik morgen wel ga genieten. En vooral blij zijn met de goede dingen in mijn leven.

Eindelijk breekt het zonnetje hier door, dus ik ga lekker naar buiten zo direct. Tijdens het werk zit ik de hele dag binnen, dus nu vooral genieten van zonlicht en frisse Kerosinelucht.

Net een lekkere kop Bulletkoffie gemaakt. Dat klinkt ingewikkelder en interessanter dan het is; gewoon filterkoffie met een klontje roomboter erdoor heen gemixed met de staafmixer.