Op mijn werk werd - gelukkig - rekening gehouden met de minuut stilte om 12.00 uur. Hoefde ik geen mensen via de telefoon te storen die stilte hielden.
Zie ik net beelden uit Parijs, waar kennelijk niemand zich aan die minuut houdt. En iemand terecht zegt dat er zoveel doden zijn die geheel niet herdacht worden.
En kan me inderdaad niet heugen dat we na de bomaanslagen in Kenia ook een minuut stilte hebben gehouden. Maar ja...dat was zo ver weg. Of dat toestel uit Rusland in Egypte.. of...vult u zelf maar in.
Rare dag met een zenuwachtige uitzending van DWDD, waar ik met de week nerveuzer van wordt. Grachtengordelbakfietsmeningen, waar ik vaak niets mee kan. Mensen die vaak helemaal niks weten van hoe het is om te leven in een achterstandswijk of gediscrimineerd te worden alleen op basis van je naam. Of gewoon niet de kansen te hebben om 'gewoon te doen wat je leuk vindt'. Of je passie te volgen.
Een reclame voorbij zien komen met "heldenboekjes" waarin de VOC mentaliteit nog eens lekker wordt aangedikt. Leuk voor de kinderen! Lijkt mij juist de bron van veel onrecht in deze wereld, denken dat wij het middelpunt van de beschaafde wereld zijn. Vooral onze manier van kijken naar 'onze' wereld. Dat wij de norm zijn. Dat 'wij' de beschaving brengen en de vooruitgang en dat democratie = vooruitgang.
Dus kies ik er deze week bewust voor om niet alles te lezen, te horen, te zien. En me een beetje te omringen met zachtheid.
Gisteren een babytruitje afgebreid. Heerlijk werkje. Heel klein en lief en schattig. Nu nog even opsturen naar de moeder van het jongetje.
Maar eerst maar de afwas doen. En daarna niks. Geen dringende zaken vandaag. Morgen maar weer.
7 opmerkingen:
Ik vond dit stukje heel verhelderend. http://www.knack.be/nieuws/wereld/terrorisme-expert-knoope-een-groot-deel-van-de-wereld-haat-ons/article-normal-624191.html
Je moet maar kijken of je het een dezer dagen wilt lezen. We moeten in elk geval eens goed naar onze geschiedenis kijken en wat wij de laatste 50 jaar hebben gedaan uit naam van onze democratische waarden. Vaak zijn we naïef en handelen we met beperkt inzicht omdat onze scoop vaak niet verder reikt dan de komende 5 jaar. En dat terwijl regeringen beslissingen nemen met een reikwijdte van soms 100 jaar of meer.Ik heb gehuild bij de beelden uit Parijs. Waarom heb ik dat niet gedaan bij de beelden uit Beiroet en Ankara? En dat, terwijl ik het iedere keer vreselijk vind als ik dergelijke beelden -waarvandaan ook- zie. Want we zijn allemaal mensen.
Alleen in bepaalde wijken in Parijs werd niet stilgestaan bij de 1 minuut stilte, helaas, in de wijken waar veel moslims wonen die dan ook, misschien terecht, opmerken dat er ook geen stilte wordt gehouden voor de doden elders in de wereld.
Maar wij wonen nu eenmaal hier, in Europa, waar we afspraken hebben gemaakt over democratie en vrijheid van meningsuiting en geloof, en dat is een heel hoog goed. Waar voor gestreden is en waar slachtoffers voor gevallen zijn en als je zo om je heen kijkt in de wereld besef je maar weer eens al te goed hoe bijzonder dat is, al lijkt het voor ons, voor onze generatie van na de oorlog, allemaal heel gewoon.
Dat was het echt niet voor mijn vader en ben zo blij dat hij dit allemaal niet meer hoeft mee te maken.
Zeker, vooral die vrijheid van meningsuiting en geloof was en is het waard om voor op de barricaden te gaan.
Parijs is de dicht-bij-m'n-bed-show, vandaar waarschijnlijk dat we hieraan meer aandacht besteden. Ook vandaag is er niets anders op de radio. Op zich vind ik dit niet erg, best vaak leerzaam ook, maar je komt er niet veel verder mee, want honderd 'deskundigen' betekenen ook honderd meningen en (geen) oplossingen.
Naar de DWDD kijk ik al in geen tijden meer, haast haast haast en wat je zegt, de grachtengordel viert de boventoon.
Nu houdt sowieso voor heel veel Amsterdammers de wereld achter Amsterdam op te bestaan, dus ja......
Soms moet je inderdaad even terug naar de basis. Dichtbij huis.
Huisvlijt
Little thiefs are hanged, but great ones escaped
Op de middelbare school (1980) had ik een vriendin die E. dith P.apavoine heette. Die naam vond ze verschrikkelijk. Ze had "gewone" Nederlandse (groot)ouders en merkte dat ze gediscrimineerd werd door de naam omdat mensen dachten dat ze van buitenlandse afkomst was.
Dat mensen in Parijs zelf niet de moeite namen voor een minuut stilte te kiezen, vond ik belachelijk, al begrijp ik de reden wel.
Een reactie posten