Bang Budget Balanceren

Vanuit het Nibud wordt aangeraden om een bepaald bedrag op je spaarrekening te hebben mochten er rampjes plaatsvinden. Vind dat fijn om een richtlijn te hebben, iets om naar toe te werken of proberen te handhaven.

Als ik kijk of ik vrijstellingen krijg voor de Gemeentelijke belastingen of voor Waterschapsbelastingen, dan is dat bedrag al teveel.

Als ik bereken wat er gebeurt als ik van instantie A naar instantie B ga of gewoon ergens weer ga werken dan moet ik ook een buffer hebben, want er is altijd een overlapperiode tussen uitbetaling en leegstand.

Als ik vanuit de fanclub hoor dat 'iedereen in Nederland zich in ieder geval een maand zelf moet kunnen bedruipen' dan kloppen die reserves ook al niet. Dan is je reserve zo leeggetrokken. En zeker als tegelijkertijd je koelkast kapot gaat en/of je fornuis of wasmachine.

Als ik bekijk wat ik ieder jaar standaard aan Eigen bijdrage ziektekosten moet betalen, dan is dat Nibud of Sociale zaken bedrag ook maar minimaal. En het is helemaal vreemd dat je tot een bepaald bedrag Eigen Vermogen mag hebben om van de Bijstand gebruik te mogen maken, maar weer een veel lager bedrag om voor vrijstellingen in aanmerking te komen. Waarom trekt men dat niet gelijk. Oh ja...Omdat de Bijstand door de gemeentes wordt betaald en de diverse belastingen weer door provinciale instituten. Lekker duidelijk.

Heb trouwens nog steeds nul bericht ontvangen om een paar weken bijstand terug te betalen vanuit mijn eigen gemeente. De hele correspondentiestroom ligt er hoor.  Dat geeft mij ook weer reden om te twijfelen over hoe efficient 'men' daar werkt als de nood echt aan de man komt. Ook dat bedrag moet ik reserveren. Kan ik niet vrolijk uitgeven. Maar voelt niet eerlijk als je dat nog moet terugbetalen, maar wel als vermogen wordt gezien.

Dus of ik heb inderdaad teveel gespaard omdat ik zuinig ben en"straf" mijzelf want moet nu gewoon als iedere andere burger betalen, terwijl mijn inkomen op bijstandsniveau is en dat al een paar jaar. Om voor alle vrijstellingen in aanmerking te komen was het beter geweest als ik meer had uitgegeven en straks als een kale kip bij het loket sta. He...het was nog beter geweest als ik schulden had.

cc Donald Duck

Toen ik verleden week in de OBA was nam ik het gratis blad MUG mee. Een blad voor mensen met een minimum-uitkering en daarin veel tips hoe het leven toch geleefd kan worden. Linkje naar het magazine: Mug Magazine
Je zou accuut verhuizen naar een stad met zoveel opties voor iemand met een laag inkomen. Maar ook zaken als let op de huurverhoging, let op dat je de grens niet bereikt. Let op, let op, let op...

Daar ging ik weer; extra opletten, extra piekeren, extra doemscenario's bedenken. Fijn dat ik handvatten (RET) heb gekregen om die gedachten als 'is dat echt zo, eindig je onder der brug?' te kunnen afserveren. En doorleven. Pfffffff... Maar ook dat is een intensief proces. Geen kwestie van even de juiste knop vinden en het leven lacht je weer toe.

En toch...en toch herinner ik me een vrouw die wel door die grens heen ging en daardoor dus geen huurtoeslag meer ontving, ondanks het feit dat haar huurhuis onder de sociale woningwet viel.
En daardoor enorm in de problemen kwam.

Dus moet ik van mijzelf berekenen hoe lang dat nog duurt. Mocht die bovengrens nog steeds niet opgetrokken worden (die is 'maar' € 710,--). En als mijn inkomen hetzelfde blijft. En hoe dat nou precies zit. Want meten is weten.

En stel dat volgend jaar ze bedenken dat je aan eigen bijdrage € 500,-- moet betalen, hoe doe ik dat dan? (Plan ligt al klaar hoor, maar ik kan me daar enorm druk over maken).

Vind het zo jammer van de blauwe hemel, de heldere zon, mijn bloeiende irissen, dat ik dat dan allemaal minder laat binnenkomen dan mijn doemgedachten. Dus nog maar goed oefenen.
En genoeg buiten zijn om vitamine D aan te maken tegen depressiviteit. Haha!!