Ze vond het leuk en wist direct al wat ze wilde en dat gaan we dan ook doen. Ik zocht op tot hoe lang die tentoonstelling nog loopt en het kan nog heel eventjes.
Heb eerlijk gezegd niet veel zin in 'leuke dingen doen met mijn moeder' dan moet ik altijd aan die sketch van Van Kooten en de Bie denken waarin De Bie zegt: 'maar ik WIL helemaal geen leuke dingen doen met mijn moeder'..
Maar om haar op dezelfde kille manier te behandelen als normaal is in onze familie, die zijweg sla ik maar niet in. En als ik haar een leuke dag kan bezorgen, ach...wie weet hoe lang dat nog kan. Niemand heeft het eeuwige leven tenslotte. Tentoonstellingen en dat soort dingen bezoekt ze nooit alleen. Want dat vind ze niet leuk, ook al heeft ze dat nog nooit gedaan en uitgezocht. En ze wil eigenlijk heel graag naar dingen. En nee hoor, haar vriendinnen vraagt ze niet, want die hebben een man. En willen altijd alleen met hun man wat doen, denkt ze. Ben blij dat ik anders in elkaar zit dan mijn moeder (toch???) en wel er alleen op uit durf en wil. Tsja...anders kom ik nergens meer.
Maar ook kan ik ervan genieten dingen op mijn eigen tempo te doen. Ook fijn.
Keek naar Groeten uit Holland en de bijdehandte en grappige Marokkaanse mevrouw Habiba vertelt daarin dat ze kanker heeft. Och...wat een schrik. Mooi te zien hoe haar vriendinnen hiermee omgaan.
Moest wel even een traantje laten. Maar dacht ook dat het weer even duidelijk laat zien dat het leven niet op je wacht.
En dat nogmaals een goede gezondheid niet vanzelfsprekend is en blijft. Dat ik daar allemaal wel zorgvuldiger mee om mag gaan. Ook in het kader van liefdevoller zijn voor mijzelf en dus ook mijn lichaam.
Genoeg nog te doen dus qua investeren.
13 opmerkingen:
Wie weet valt die dag mee.Je hebt een mooi cadeau bedacht.
Hm, mijn moeilijke moeder leek een beetje op van die anonieme twittertrollen die altijd negatief commentaar geven, en dan vooral dingen die ze buiten twitter niet durven zeggen. Juist door met mijn moeder iets buiten haar huis te doen werd het contact iets beter(iets minder gezeik naar mij toe, altijd wel zeiken maar dan over andere dingen zeg maar, het regent, de bus is te laat, de koffie is koud)
Met haar een tentoonstelling bekijken,naar de huishoudbeurs,naar theater, was afleiding, in elk geval uit haar huis/comfortzone waardoor ze wel iets inbond.
Dan krijg je zoiets als in die reclame, opa in scootmobiel die moppert "vroeger was er geen Plus" en even later enthousiast door de Plus scheurt voor de koopjes.
Zorg goed voor jezelf zo'n dag. Begin met een lekker ontbijtje, zet een soepje klaar wat je alleen hoeft op te warmen als je thuiskomt...koop een reep chocola voor savonds op de bank...zulke dingen. Na een dag met een moeilijke moeder heb je dat nodig. En dat mag. Nee,sterker, dat jezelf verwennen moet!
Tip voor een volgende keer, muziekvoorstelling, theater of bioscoop. Al is het alleen al omdat het publiek geacht wordt te zwijgen. Mijn moeilijke moeder kon dus alleen vooraf, in de pauze en erna zeuren.
Ik vind je een held, dat je met je moeder op pad gaat. Zeker als het je tegenstaat.
Ik moet ook altijd denken aan van Kooten en de Bie. Geweldige stukjes waren dat.
Ik zie beide ouders niet meer, dus ik hoef niet meer na te denken over uitjes en cadeautjes ;)
Habiba schijnt hersteld te zijn, God zij geloofd!
Wees maar blij dat je het nog kunt doen, morgen kan alles anders zijn en hoe ze ook is, je hebt maar een moeder.
Wat is een dag op een heel jaar?
Ik hoop dat het een geslaagd uitje wordt.
Goed dat jij je wel goed opstelt. En lief bedacht
Goed van je om toch iets leuks met je moeder te doen .Ik had ook een moeder die weinig liefde toonde maar ik hield toch van haar en deed wat ik kon .Ik heb gisteren weg geklikt toen ik zag dat Habiba kanker heeft ,werd er echt heel erg verdrietig van
Lief van jou dat je dat met je moeder gaat doen. Ze boft maar met je!
Wat een goed idee om samen met je moeder iets te gaan doen. Ik hoop dat het een mooie dag zal worden en dat je er met een goed gevoel op terug kan kijken. En je moeder ook.
Je geeft een cadeau aan je moeder en tegelijkertijd aan jezelf: een mooie herinnering!
Mijn man had een vader zoals jouw moeder. Hij heeft, na herhaaldelijke pogingen om de “de band” te veranderen en te versterken, het contact helemaal verbroken. Zijn vader is 20 jaar gekeden overleden en mijn man heeft nog geen seconde spijt van zijn beslissing gehad!
Als ouder zijnde heb je een taak: liefde, zorg en ondersteuning geven aan je kinderen!
Lief van je dat je ondanks je tegenzin toch uitgaat met je moeder. Ik vind het echt een warm gebaar.
Een reactie posten