Meneer Van Dalen wacht op Antwoord

Of eigenlijk is het mevrouw Van Dalen die wacht. Alweer een week. Op mijn aanvraag tot een langere aanlevertermijn van bepaalde stukken. Die een derde partij aan het uitzoeken is en moet aanleveren.

Bellen, e-mailen, zelfs de good-old brief, alle (nieuwe) communicatie-technieken schijnen niet tot deze ambtenaar door te dringen. Dus heb nog steeds geen duidelijkheid of ik nu onder de Participizzawet val. En toch al in januari aangevraagd.

Maar ach...als dat mijn grootste zorgen zijn...Had ook in een tram op weg naar iemand kunnen zitten gisteren. Met een gek in diezelfde tram.

Van de week ook mijn eerste ervaring gehad met nieuw vrijwilligerswerk. Een beetje rommelig verliep een en ander, - niemand om me op te vangen en welkom te heten - maar dat kwam door nogal vage communicatie van het hoofd van het clubje. En ik kan gelukkig wel tegen rommeligheid en zelf dingen oppakken. Moet ik mezelf afremmen om het niet direct over efficienter werken te hebben hahah...Het is geen werk, het is vrijwilligerswerk.

Wel leuk om te doen, om een paar uurtjes ten dienste van een ander te staan. Het is een functie waarin je mensen helpt met vragen over formulieren, aanvragen van allerlei zaken en andere dingen waar ze zelf niet uitkomen. Soms simpele dingen, maar vaak een heel dossier en dan je een afspraak maken met iemand die daar meer van weet en ook hun dossier kan inkijken op kantoor.

Viel me gisteren al op dat een vraag die een vrijwilliger moest beantwoorden en die hij niet zo snel kon beantwoorden, gewoon in mijn jaarlijkse rondje 'besparen' zit. Maar wijselijk hield ik mijn mond, want wil ook weer niet het Bijdehandje zijn. Maar kon wel mijn kennis delen over waar je kan zoeken en hoe.

Helaas moet ik wel naar een andere locatie verkassen, (de huidige ligt op 5 minuten lopen) want de huidige vrijwilliger wil liever niet een dag inleveren, maar de organisatie wil graag achtervang hebben bij ziekte of vakantie, dus vandaar de vacature. Gelukkig openen ze binnenkort een nieuwe locatie wat dan mijn standplaats wordt. Maar dus wel fietsen (en vooral op- en afstappen), dus dat moet ik maar flink gaan trainen. Want ik wil zo graag weer 'normaal' zijn.

Maar ook direct alweer te maken met Ego-gedoe. Alsof je weer terug bent op je werk. Enfin...Ego's heb je in iedere organisatie. En misschien ziet men mij ook wel als een typetje.

Nu nog maar een keer bellen. Luistert de ambtenaar wel de voicemail af?

Wachten....niet mijn sterkste eigenschap!

Afbeelding van CJ via Pixabay 

Naschrift 20/03
Aan de tijd in de e-mail te zien, nog voor hij zijn werkdag officieel moest beginnen, heeft de ambtenaar een antwoord, met excuses voor de vertraging, verzonden.  Dat ik uitstel krijg.
Dat is fijn.